چکیده:
تنوع قومی یک پدیده فراگیر و جهان شـمول اسـت و هـر کشـوری از یـک سـو براساس اهداف و رویکردهای نظام سیاسی و از سوی دیگر مدل تنوع قـومی موجود در جامعه اقدام به طراحی سیاست بـرای مـدیریت تنـوع قـومی کـرده است . جمهوری اسلامی ایران نیز یکی از کشورهای دارای تنوع قومی اسـت و براساس نوع نگاه به مقوله تنوع قومی و با عنایت بـه ویژگـی هـای ایـن تنـوع اقدام به سیاست گذاری کرده است . ضمن بررسی و نقد رویکردهـای موجـود به سیاست گذاری قـومی، نویسـندگان تـلاش کـرده انـد بـا توجـه بـه رویکـرد فرصت محور جمهوری اسلامی ایران به تنوع قومی، اهداف و چشـم انـدازهای سیاست گذاری تنوع قومی را با اسـتناد بـه سـخنان رهبـران انقـلاب و اسـناد بالادستی استخراج و براساس آن سیاست هایی برای مدیریت تنـوع قـومی در جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد نمایند. روش تحقیق در این مقالـه ترکیبـی از روش های اسنادی، بررسی منابع و پژوهش های موجود، تشکیل پنل نخبگانی، مصاحبه با نخبگان و استفاده از تجربیات نویسندگان است .
خلاصه ماشینی:
"با عنایت بـه ایـن کـه اولا بـر اسـاس رویکردهـا و سخنان امام خمینی (ره ) و مقام معظم رهبری و اسناد بالادستی از جمله قانون اساسی و سیاست های کلان نظام ، تنوع در ایران فرصت است و ثانیا مسأله تنوع یکی از بسترهای بهره گیری نخبگان قومی و کشورهای معارض برای فشار به حکومت های ایران در دوره معاصر بوده و هست ، توجه به مسأله تنوع در ایران اهمیت بالایی دارد.
- توجه ویژه به توسعه هدفمند، با برنامه ، بومی و عدالت محور مناطق دارای تنوع از طرق مختلف از جمله تهیه نقشـه راه توسـعه صـنعتی و اقتصـادی منـاطق متناسـب بـا ظرفیت های بومی (طبیعی، نیروی انسانی و علمی) با رویکرد پیوند صنعتی و اقتصـادی با اقتصاد ملی و فراملی، توسعه گردشگری در مناطق دارای تنـوع (سـیاحتی، زیـارتی و 16 / راهیان نور)، برنامه ریزی برای بهره گیری از مرز به عنوان فرصت اقتصـادی و اسـتفاده از استان های معین در امر توسعه این مناطق به جای الحاق بخش هـایی از یـک اسـتان بـه استان دیگر.
- اتخاذ سیاست های منطقه ای و بین المللی مناسب برای مقابله با گروه های تکفیـری و نظام سلطه و نقشه های آنان از جمله تشکیل جبهه واحد مذاهب اسلامی ضد تکفیر و 17 / ضد استکبار، حمایت از تمامیت ارضی همـه کشـورهای دارای تنـوع قـومی در منطقـه مانند عراق ، سوریه و پاکستان ، طراحی مناسب برای مدیریت مسـائل حقـوق بشـری در حوزه اقوام و مذاهب در عرصه بین الملل و بهره گیـری از ظرفیـت اقـوام و مـذاهب در پیشبرد اهداف در این حوزه ، فعال سازی و تقویت دیپلماسی مـرزی در حـوزه مختلـف (فرهنگی، علمی، اقتصادی، سیاسی، سلامت )."