چکیده:
پژوهش حاضر به بررسی تاثیر توانمندسازی روانی برکاهش تعارضات مادر – فرزندی مادران خانه سلامت شهر تهران پرداخته است . روش این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه است . در این پژوهش از خانه های سلامت منطقه ١٥ شهرداری تهران ، خانه سلامت سرای محله افسریه شمالی انتخاب شد و با استفاده از نمونه گیری در دسترس از همه مادران مراجعه کننده به خانه سلامت که شرایط شرکت در پژوهش را داشتند آزمون تعارضات مادر- فرزندی گرفته شد و سپس ٣٠ نفر از مادرانی که بالاترین تعارض را با فرزندانشان داشتند به عنوان نمونه انتخاب و با استفاده از روش جایگزینی تصادفی در دو گروه ١٥ نفری آزمایش و کنترل قرار داده شدند.گروه آزمایش به مدت ٨ جلسه ٩٠ دقیقه ای در این جلسات شرکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه مقیاس تاکتیکهای تعارض مادر – فرزند است . داده های بدست آمده با استفاده از روش تحلیل کواریانس تک متغیری تحلیل شدند. نتایج نشان دادند برنامه توانمندسازی روانی مادران موجب کاهش تعارضات مادر – فرزندی، کاهش پرخاشگری کلامی، پرخاشگری فیزیکی و افزایش استدلال مادران و فرزندانشان شده است . بنابراین میتوان گفت این افراد با افزایش عزت نفس ، خودکنترلی، خودکارآمدی ، کنترل خشم ، مهارت تصمیم گیری خود و اصلاح باورهای غیرمنطقی خود در مورد فرزندان وکاربرد روش های تشویق و تقویت و دلگرمی دادن آن ها میتوانند تعارضاتشان را با فرزندانشان کاهش دهند.
خلاصه ماشینی:
در این پژوهش از خانه های سلامت منطقه ١٥ شهرداری تهران ، خانه سلامت سرای محله افسریه شمالی انتخاب شد و با استفاده از نمونه گیری در دسترس از همه مادران مراجعه کننده به خانه سلامت که شرایط شرکت در پژوهش را داشتند آزمون تعارضات مادر- فرزندی گرفته شد و سپس ٣٠ نفر از مادرانی که بالاترین تعارض را با فرزندانشان داشتند به عنوان نمونه انتخاب و با استفاده از روش جایگزینی تصادفی در دو گروه ١٥ نفری آزمایش و کنترل قرار داده شدند.
در برنامه آموزشی توانمندسازی روانی مادران مؤلفه هایی از جمله آشنایی با خصوصیات دوران نوجوانی، یادگیری مهارت کنترل خشم ، خودکنترلی، تصمیم گیری، خودکارآمدی، روش های تشویق و تقویت و دلگرمی دادن ، افزایش عزت نفس و اصلاح باورهای غیرمنطقی وجود دارد به نظر میرسد که این برنامه آموزشی دارای قابلیت لازم برای تأثیر گذاری در کاهش تعارضات مادر – فرزندی را دارد.
نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت میانگین های تعدیل شده نمرات استدلال مادران و فرزندان در گروه آزمایش و کنترل <رجوع شود به تصویر صفحه > بر اساس نتایج مندرج در جدول (٢)، چون مقدار F محاسبه شده برای مادران (٥٧/٨٨) با درجه آزادی ١ و ٢٧ از مقدار F جدول بزرگتر است ، و مقدار F محاسبه شده برای فرزندان (٢٢/٨٨) با درجه آزادی ١ و ٢٧ از مقدار F جدول بزرگتر است ، بنابراین فرض صفر رد و فرض پژوهش که عبارت بود از این که آموزش برنامه توانمندسازی روانی مادران بر کاهش تعارضات مادر- فرزندی موثر است ، با اطمینان ٠/٩٩ تأیید میگردد.