چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی بسامد پایه (F0) واکهها و همخوان دار در دوزبانههای مازندرانی- فارسی و پاسخ به این پرسشکه چه تفاوتی میان بسامد پایه صوت در این زبانها وجود دارد، به انجام رسیده است. به این ترتیب، روش این پژوهش به طور مقطعی، توصیفی، تحلیلی و غیرمداخله ای است. تعداد آزمودنی ها 5 نفر داوطلب (3 مرد و 2 زن)، و سن آزمودنی ها 25 تا 35 سال است. ابزار این پژوهش که در سال 1386 به انجام رسیده، آزمونی محقق ی و 57 واژه در زبان فارسییی آن به تایید متخصصان این حیطه رسیده است. آواها در سه جایگاه آغازی، میانی و پایانی واژه ها بررسی شدهاند. از آزمودنی ها خواسته شد تا هر واژه را سه بار تلفظ کنند و درنهایت میانگین بسامد پایه، با استفاده از نرم افزار تحلیل یچ، برای هر آوا و هر آزمودنی محاسبه گردید. سپس برای هر 5 فرد به طور جداگانه، با استفاده از آزمون تی، معناداری تغییرات به دست آمده مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به این p> است، تفاوت معناداری میان بسامد پایه در زبان فارسی و مازندرانی مشاهده نشد. درعین حال، تفاوت میانگین بسامد پایه آوا ها در آزمودنی های مرد و زن در زبان فارسیی پس از بررسی نتایج، فرضیه صفر پژوهش مورد تایید قرار گرفت. به عبارت دیگر، تغییرات بسامد پایه و انحراف معیار در زبان فارسی و مازندرانی در افراد دو زبانه معنادار نیست. اما تفاوت بسامد پایه در آزمودنی های مرد و زن معنادار است.
The present research aimed at studying the fundamental frequency of voiced phonemes in Persian-Mazandarani bilinguals in 2007. The hypothesis was that the differences between the average of FO of voiced phonemes in bilinguals in Mazanadarani and Persian are significant. The descriptive-analytic approach was applied and no intervention was administered. The informants were 3 men and 2 women aged between 25 and 35. A test was developed by the researchers. Its content Validity was accredited by professionals in the field. The informants were asked to pronounce 57 words in Mazandarani and 57 words in Persian three times. So the voiced phonemes were studied in the beginning، final and middle positions of different words. The average of FO for each phoneme was measured using Dr. Speech software. After estimating the average of FOs for each voiced phoneme، and each informant، T-test was used to assess the significance of the differences of FOs. The difference between FOs of voiced phonemes in Persian and Mazandarani was not significant (p>0/05). However،the differences between the average of FOs between men and women were found to be significant (p<0/05 in Mazandarani and p<0/01 in Persian). The null hypothesis (Ho) of the study was proved. In other words، in Persian-Mazandarani bilinguals the differences between averages of FOs in voiced phonemes are not significant، but in male and female informants the differences proved to be significant in both languages.
خلاصه ماشینی:
"محمدی و محمدی (١٣٩٠) نیز بسامد پایة واکه های تولید شده توسط ٦٠ دانشجو (٣٠ زن و ٣٠ مرد) را با استفاده از نرم افزار دکتر اسپیچ بررسی کردهاند و به این نتیجه رسیدهاند که حداکثر بسامد پایه در واکة /i/ ، و حداقل بسامد پایه در واکة /a/ است و بسامد پایة زنان به طور معناداری بیشتر از مردان است .
همانند نمونه های پیشین ، تفاوت بسامد پایه در آزمودنی های مرد و زن چشمگیر است (فارسی : مرد: ١٦١/٩٣ هرتز، زن: ٢٢٣/٣١ هرتز، مازندرانی : مرد: ١٤٥/٧٣ هرتز، زن: ٠١ /٢١١ هرتز) پس از ارائة بسامد پایة به دست آمده برای هر آوا به تفکیک زبان و آزمودنی ها به شرح بالا، میانگین های کل به دست آمده از محاسبات، در قالب جدول کلی (جدولهای شمارة ٤ و ٥ ) به نمایش در آمده است .
میانگین کل بسامد پایة واکه ها (مردان و زنان) در فارسی و مازندرانی در نمودار ٤ مشاهده می شود که در زبان فارسی ، بالاترین بسامد پایه در همخوانها به ترتیب به همخوان انسایشی /dʒ/ (برابر با ٢٠٠/٩٦ هرتز) و /j/ (برابر با ١٩٦/٧٧ هرتز) مربوط است ، و پایین ترین بسامد پایه به /d/ (برابر با ١٨٤/٠١ هرتز و /g/ ١٨٤/٠٢ هرتز) تعلق دارد.
جدول ٧، در بخش یافته های پژوهش ، نشان می دهد که تفاوت بین بسامد پایة آزمودنی های زن و مرد در فارسی و مازندرانی معنادار است ."
(
, 
, 
)
