چکیده:
دستیابی به عملکرد مطلوب از سوی شرکتها در شرایط رقابتی امروز، بهویژه در صنایعی که دارای ماهیتی پویاست و محیط عملیاتی و فناوریهای بهکارگیری در ساختوساز آن با سرعت فزایندهای در حال تغییر است، دشوار بوده و مستلزم مجهزشدن شرکتها به قابلیتهای محوری و اتخاذ راهبرد رقابتی است؛ زیرا قابلیتهای محوری مجموعه مهارتهای متمایزکنندهاند که مبنایی برای ظرفیتهای رقابتی شرکت و عملکرد مطلوب در یک کسبوکار فراهم میکنند. همچنین راهبرد رقابتی به نحوه رقابت یک شرکت در یک کسبوکار خاص برمیگردد و به شرکتها کمک میکند مزیت رقابتی را از طریق یک روش متمایز رقابتی به دست آورد. بنابراین در پژوهش حاضر، الگویی مفهومی مربوط به قابلیت محوری و راهبرد رقابتی که میتوانند تاثیر معناداری بر عملکرد شرکت داشته باشند، ارائه و قرار شد هم تاثیرات قابلیت محوری و راهبرد رقابتی بر عملکرد و هم تناسب بین قابلیت محوری، راهبرد رقابتی و عملکرد مورد بررسی قرار گیرد. روش پژوهش حاضر براساس هدف از نوع کاربردی و براساس نحوه جمعآوری دادهها توصیفی و پیمایشی است. الگوی پژوهش به وسیله نرمافزار SPSS و با دادههای جمعآوریشده از 232 شرکت کوچک و متوسط ساختمانی استان تهران به روش نمونهگیری خوشهای مورد آزمون قرار گرفت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد برخورداری از قابلیتهای محوری و اتخاذ راهبرد رقابتی بر عملکرد شرکتها تاثیر بسزایی میگذارند. از دیگر یافتههای پژوهش بهواسطه تحلیل خوشهای K میانگین این بود که میزان همبستگی بین ابعاد راهبرد رقابتی و عملکرد شرکتهای ساختمانی کوچک و متوسط بهطور معناداری در خوشههای مختلف قابلیت محوری، متفاوت است.
خلاصه ماشینی:
"از دیگر یافتههای پژوهش بهواسطه تحلیل خوشهای K میانگین این بود که میزان همبستگی بین ابعاد استراتژی رقابتی و عملکرد شرکتهای ساختمانی کوچک و متوسط بهطور معناداری در خوشههای مختلف قابلیت محوری، متفاوت است.
از طرف دیگر، همانطور که اشاره شد، عملکرد این شرکتها تحت تاثیر عوامل بسیاری است و به نظر میرسد کاهش عملکرد، موقعیت و مزیت شرکتهای کوچک و متوسط نسبت به صنایع بزرگ، متاثر از عدم برخورداری این شرکتها از قابلیتهای محوری و نداشتن استراتژیهای توسعه مبتنی بر ساختارهای موجود صنعتی و رهاکردن واحدهای کوچک تولیدی به حال خود است؛ یا به عبارت دیگر، از عوامل اساسی در عدم موفقیت این بنگاهها در کشورهای در حال توسعه برای کسب مزیت رقابتی، فقدان استراتژیهای رقابتی و همچنین عدم آگاهی و شناخت سطح قابلیتهای بنگاه و استفاده از آنها در جهت بهبود عملکرد است.
6. ارتگا (2010)، در مقالهای تحت عنوان «استراتژیهای رقابتی و عملکرد شرکت: با نقش تعدیلگر قابلیتهای فناورانه» به بررسی رابطه بین استراتژیهای رقابتی و عملکرد شرکتهای فعال - Akman & Yilmaz - Investors in People, Managerial Capabilities & Performance در صنعت ICT اسپانیا پرداختند و به این نتیجه رسیدند که قابلیتهای فناورانه، کیفیتگرایی و عملکرد شرکتها را ارتقا میدهد.
(رجوع شود به تصویر صفحه) براساس نتایج جدول (7)، اختلاف در رشد فروش، سودآوری و نرخ بازگشت سرمایه نشان میدهد خوشههای قابلیت محوری باعث سطوح مختلفی در عملکرد میشوند؛ که این نتایج قویا از فرضیه H3b مبنی بر اینکه همبستگی بین ابعاد استراتژی رقابتی و عملکرد شرکتهای کوچک و متوسط در خوشههای قابلیت محوری متفاوت است، پشتیبانی میکند."