چکیده:
هدف از تحقیق حاضر مطالعه اثر عوامل شناختی ـ اجتماعی بر رفتار ورزشی دانشجویان دانشگاه جهرم بود. جامعه آماری این تحقیق تمام دانشجویان دانشگاه جهرم بود که 327 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده های تحقیق از پرسشنامه های خودکارآمدی ادراک شده برای ورزش شوارزر (1994)، پیامدهای مورد انتظار برای ورزش رسنیک (2005)، خطر درک شده بیماری قلبی آموری و نئوبرگر (2008)، تمایل به ورزش سنی هوتا و همکاران (2005) و رفتار ورزشی گودین و همکاران (1986) استفاده شد. با توجه به نتایج حاصل از مدل یابی معادلات ساختاری، ابزارهای تحقیق از پایایی و روایی تشخیصی قابل قبولی برخوردار بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها و شناسایی اثرات متغیرهای تحقیق از مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار حداقل مربعات جزئی استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر متغیر پیامد مورد انتظار برای ورزش بر قصد مشارکت در ورزش، معنی دار است (36/0=β، 47/5=t)، اما بر رفتار ورزشی دانشجویان، معنی دار نیست (049/0=β، 61/0=t). دیگر یافته تحقیق حاکی از این بود که خطر بیماری های قلبی درک شده اثر معنی داری بر قصد مشارکت در ورزش ندارد (029/0- =β، 43/0=t). همچنین اثر متغیرهای قصد مشارکت در ورزش (26/0=β، 23/3=t) و خودکارآمدی ادراک شده برای ورزش (18/0=β، 17/2=t) بر متغیر رفتار ورزشی، اثری معنی دار دارد. افزایش آگاهی دانشجویان از اثرات مثبت ورزش و تقلیل موانع برای ایجاد رفتار ورزشی در دانشجویان، از پیشنهادهای این تحقیق است.
The purpose of this research was to study the effects of socialcognitive factors on exercise behavior among students of Jahrom University. Statistical Society of the study was students of Jahrom University and sample population is 327 students. For this purpose perceived risk of heart disease (Ammouri and Neuberger, 2008), outcome-expectancies for exercise (Resnick, 2005), perceived self-efficacy for exercise (Schwarzer, 1994), intention to exercise (Sniehotta et al, 2005), and exercise behavior (Godin et al, 1986) Questionnaires was used. Based on the result of structural equation modeling, research instruments had the acceptable reliability and Diagnostic Validity. For data analysis and identification the effect of research variables, Structural equation modeling used to Smart PLS Software was used. Findings showed, the effect of outcome expectancies (t=5.47, β=0.36) on intention to exercise is significant but on exercise behavior is not significant (t=0.61, β=0.049).Other finding showed that perceived risk of heart disease (t=0.43, β= -0.029) was not significant effect on intention to exercise. Also the effect of Intention to exercise (t=3.23, β=0.26), and perceived self-efficacy (t=2.17, β=0.18) on exercise behavior was significant. Enhancing knowledge of benefits of exercise as well as increasing individuals’ ability to overcome barriers of exercise among the students, can be recommended by this research.
خلاصه ماشینی:
نتایج نشان داد که اثر متغیر پیامد مورد انتظار برای ورزش بر قصد مشارکت در ورزش، معنیدار است (36/0=β، 47/5=t)، اما بر رفتار ورزشی دانشجویان، معنیدار نیست (049/0=β، 61/0=t).
همانطور که گفته شد، پیامدهای مورد انتظار یکی از مهمترین عوامل شناختی ـ اجتماعیِ تأثیرگذار بر رفتار ورزشی افراد است؛ همچنانکه مطالعات زیادی از جمله شوارزر 1 و همکاران (2007)، رسنیک و نیج 2 (2003) و پ 3 w"/>w"/>(2011) در یافتههای خود بر ارتباط بین پیامدهای مورد انتظار و رفتار ورزشی، تأکید کردهاند (10، 14 و 1 > بنابراین، با در نظر گرفتن مزایای مشارکت ورزشیِ دانشجویان، که یکی از مهمترین اهداف نظام عالی آموزش کشور است، و نیز ضرورت شناخت عوامل مؤثر بر رفتار ورزشیِ دانشجویان برای تحقق این هدف، تحقیق حاضر 4 ""/>""/> است تا بتواند تحلیلی از عوامل شناختی ـ اجتماعیِ مؤثر بر رفتار ورزشی را بین دانشجویان شهرستان جهرم نشان دهد.
جدول 3- نتایج بررسی روایی تشخیصی سازههای تحقیق {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} *جذر AVE نتایج حاصل از آزمون مدل درونی تحقیق نشان داد که اثر متغیر پیامد مورد انتظار برای ورزش، اثری معنیدار بر قصد مشارکت در ورزش دارد (36/0=β، 47/5=t)، اما اثر آن بر رفتار Chin Construct Cross validated Communality ورزشی دانشجویان، معنیدار نیست (049/0=β، 61/0=t).
این یافتۀ تحقیق بدین معنی است که با وجود اینکه پیامد مورد انتظار برای ورزش، میتواند یک پیشبین برای قصد مشارکت در ورزش باشد، با این حال، برای بروز رفتار ورزشی نمیتواند پیشبینی معناداری باشد.
با توجه به یافتههای تحقیق باید گفت که مهمترین کار برای افزایش تغییر رفتار ورزشی در بین دانشجویان، افزایش قصد مشارکت آنها در ورزش است.