چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير تركيب هاي مختلف تمرين بدني و ذهني بر ميزان درجه آزادي (دامنه حركتي) مفصل شانه زنان مبتلا به سرطان پستان ماستكتومي شده تحت راديوتراپي انجام گرفت. بدين منظور، 40 بيمار مبتلا به سرطان پستان بستري در بيمارستان ميلاد اصفهان به صورت تصادفي در 4 گروه تمرين بدني، ذهني، تركيبي (ذهني و بدني) و كنترل قرار گرفتند. گروه هاي تجربي در 25 جلسه 30 دقيقه اي به انجام تمرين هاي مربوط به خود پرداختند. پيش-آزمون، قبل از مداخله و پس آزمون در پايان مداخله گرفته شد. همچنين، به منظور تحليل داده ها از تحليل واريانس يك راهه استفاده گرديد. يافته ها بيانگر اين است كه بين گروه هاي مختلف در ميزان درجه آزادي مفصل شانه اختلاف وجود دارد. همچنين، نتايج نشان مي دهند كه تمرين بدني منجر به بهبود تمام حركات دامنه حركتي، به جز نزديك كردن شده است. تمرين ذهني نيز موجب بهبود تمام حركات دامنه حركتي، به جز نزديك كردن و چرخش داخلي شده و تمرين تركيبي باعث بهبود معنادار تمام حركات دامنه حركتي شده است. علاوه براين، دريافت مي شود كه اثر تمرين بدني در حركات خم كردن، باز كردن، دور كردن و چرخش خارجي بهتر از تمرين ذهني مي باشد. اثر تمرين تركيبي نيز در حركت چرخش داخلي، بهتر از تمرين بدني بوده و اثر تمرين تركيبي در تمام حركات بهتر از تمرين ذهني است. به-طوركلي و براساس يافته ها، مي توان در مراكز درماني از روش تركيبي براي بهبود دامنه حركتي مفصل شانه زنان مبتلا به سرطان پستان ماستكتومي شده تحت راديوتراپي به عنوان درمان كمكي بهره گرفت.
خلاصه ماشینی:
علاوهبراین، با توجه به این که این بیماران پس از جراحی ماستکتومی، بهعلت عوارض جراحی و بخیههای موجود قادر به انجام کامل تمرین فیزیکی نمیباشند و یا دچار خستگی میشوند، میتوان این تمرینات را جایگزین تمرینات فیزیکی نمود و درمان توانبخشی را تسریع کرد؛ لذا، ضروری است روشهایی را که به درمان، تسیهل حرکت و متحرک نگهداشتن فرد، کاهش عوارض درمان، تسهیل مراحل درمان، حفظ استقلال بیمار و کاهش درد و ادم لنفاوی در این افراد منجر میشوند بررسی نمود و مورداستفاده قرار داد؛ لذا، در این پژوهش بهدنبال پاسخ به این سوأل هستیم که آیا تمرین بدنی صرف یا تمرین ذهنی صرف بهمنظور بهبود دامنۀ حرکتی مفصل شانۀ زنان مبتلا به سرطان پستانی که جراحی ماستکتومی رادیکال شدهاند و تحترادیوتراپی قرار دارند مؤثرتر است یا ترکیبی از تمرین ذهنی و بدنی؟ و این که بهطورکلی، چه تفاوتی بین این سه دسته تمرین وجود دارد؟ روش پژوهش روش پژوهش حاضر نیمهتجربی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون همراه با سه گروه تجربی و یک گروه کنترل میباشد.
همچنین، دیگر هدف پژوهش، مقایسۀ تأثیر تمرین بدنی و تمرین ذهنی بر دامنۀ حرکتی مفصل شانۀ زنان مبتلا به سرطان پستان ماستکتومی رادیکالشدهای بود که تحترادیوتراپی قرار داشتند که در این مورد نیز هیچ پژوهشی را نیافتیم که با یافتههای ما همخوانی داشته باشد.
همچنین، در این پژوهش بهدنبال مقایسۀ تأثیر تمرین ذهنی و تمرین ترکیبی (ذهنی و بدنی) بر دامنۀ حرکتی مفصل شانۀ زنان مبتلا به سرطان پستان ماستکتومی رادیکالشدهای که تحترادیوتراپی قرار داشتند بودیم.