چکیده:
در این مقاله تغییرات معنایی و شیوة مفهومسازی ناماندام «دست » در جزء اول ١٦٠ اسم مرکب فارسی بررسی می شود. مسئله و پرسش های اصلی پژوهش عبارتاند از این که شیوة تغییرات معنایی این مفهوم در واژههای مرکب فارسی چگونه است و آیا می توان آن را از تحلیل معنایی ، حافظة جمعی ، فرهنگی و اجتماعی جامعة زبانی فارسی دریافت و با دو جامعة زبانی انگلیسی و چینی مقایسه کرد؟ هدف این بررسی ، کاوش شیوة تغییر و نیز افزایش معنی ناماندام «دست » در فرآیند ترکیب این واژه با اسم های دیگر فارسی است ، به گونه ای که در پایان از تفاوتها میان این سه زبان در شیوة تغییرات معنایی و مفهومسازیهای این ناماندام، تبیین فرهنگی به دست داده شود و برای تنوعات زبانی ، تبیین غیر زبانی (شناختی - فرهنگی ) ارائه شود. روش این مطالعة پیکرهبنیاد، بر پایة فرهنگ سخن و در قالب رویکرد «زبانشناسی فرهنگی » صورت گرفته است . یافته های پژوهش نشان می دهند که تفاوتهای موجود در شیوة مفهومسازی در این چند زبان دارای تبیین فرهنگی هستند. نوآوری این تحقیق در این است که تغییرات معنایی این ناماندام را در کلمات مرکب به روش عینی می کاود؛ از تفاوت زبانها تبیین فرهنگی به دست می دهد و بسامد هر مفهوم را لحاظ می کند. نتایج و دستاوردهای این پژوهش عبارتاند از: تحلیل فرهنگی تفاوتها و شباهت های موجود در سه زبان ذکرشده، به تصویرکشیدن شیوة تغییرات معنایی در زبان، معرفی روش جدیدی برای آموزش واژههای زبان فارسی با استفاده از «الگوی کاکتوسی »، معنی شناسی مطابقه ای و روانشناسی فرهنگی . دیدگاه نقدی مقاله بر این است که برای
خلاصه ماشینی:
"مسئله و پرسش های اصلی پژوهش عبارتاند از این که شیوة تغییرات معنایی این مفهوم در واژههای مرکب فارسی چگونه است و آیا می توان آن را از تحلیل معنایی ، حافظة جمعی ، فرهنگی و اجتماعی جامعة زبانی فارسی دریافت و با دو جامعة زبانی انگلیسی و چینی مقایسه کرد؟ هدف این بررسی ، کاوش شیوة تغییر و نیز افزایش معنی ناماندام «دست » در فرآیند ترکیب این واژه با اسم های دیگر فارسی است ، به گونه ای که در پایان از تفاوتها میان این سه زبان در شیوة تغییرات معنایی و مفهومسازیهای این ناماندام، تبیین فرهنگی به دست داده شود و برای تنوعات زبانی ، تبیین غیر زبانی (شناختی - فرهنگی ) ارائه شود.
Cactus Pattern in Semantic Changes of Hand in Persian در این قسمت از مقالة حاضر به بررسی بسامد مقولات معنایی اسامی مرکبی که تکواژ نخست آن ها «دست » است ، در پیکرة زبان فارسی بی جن خان و همکاران (٢٠١١) می پردازیم .
اهمیت این نوع بررسی در فارسی از این نظر است که تاکنون دربارة شیوة مفهومسازیهای فرهنگی ناماندام «دست » بررسی ای صورت نگرفته است و همچنین با توجه به این که تحقیق حاضر شیوة تغییرات معنایی این ناماندام را با استفاده از روش عینی آزمون تداعی واژگانی در ترکیب با کلمات دیگر فارسی ، با لحاظ کردن بسامد وقوع آنها در پیکرة فارسی بررسی کرده است و برای تنوعات و تفاوتهای میان سه زبان ذکرشده از تبیین فرهنگی بهره جسته است ، نسبت به مقالة مین و ونبین (٢٠٠٨) دارای برتریهایی است که ذکر آنها رفت ."