چکیده:
استعاره در زمینههای گوناگونی نظیر شعر و ادبیات، علوم تجربی، روانشناسی، زبانشناسی، علوم سیاسی و غیره به کار میرود و میتواند برای شناخت ایدئولوژی ابزار مناسبی باشد. در عین حال ایدئولوژیهای متفاوت درجهت نهادینه کردن باورهای بنیادینشان میتوانند به تولید استعارههای متفاوت دست بزنند. این مقاله با استفاده از روش تحلیلی-توضیحی و با ابزار تحلیل محتوا به بررسی زبان استعارهای در گفتمانهای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران پرداخت تا بتواند ارتباط بین تفکر و زبان استعارهای و دنیای سیاست را مشخص نماید. استعارهها با آفرینش مدل تازهای از واقعیت و جایگزینی آن با مدلهای قبلی، میتوانند یک ایدئولوژی ر ا به صورت ناخودآگاه وارد دستگاه شناختی فرد کنند. به این منظور، یک نمونه از متون سخنرانی ارائه شده در مجمع عمومی سازمان ملل توسط هر یک از روسای جمهور از اول انقلاب تاکنون انتخاب شد و بر اساس چارچوب طبقه بندی لیکاف و جانسون درباره استعارهها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که البته شامل سه نوع استعاره ساختاری، جهتی و وجودی میباشد. نتایج و یافتههای تحقیق نشان دادندکه میتوان جملات و عبارات استعاری را برای رمزگشایی حقیقت کلام رهبران سیاسی به کار برد و همچنین مشخص شد که بسامد استعارههای ساختاری بیش از دو نوع دیگر استعاره است ولی تاثیر گذاری استعارههای جهتی و وجودی بیشتر است زیرا آنها استعارههایی بدیع و خلاقانهاند و نه استعارههایی قراردادی.
خلاصه ماشینی:
جایگاه گفتمان های استعاری در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران 2 بهادر صادقی ١ سید محمد طباطبائی تاریخ دریافت ١٣٩٤/١٢/٢ تاریخ پذیرش ١٣٩٥/٢/١٩ چکیده استعاره در زمینه های گوناگونی نظیر شعر و ادبیات ، علوم تجربی، روانشناسی، زبانشناسی، علوم سیاسی و غیره به کار می رود و می تواند برای شناخت ایدئولوژی ابزار مناسبی باشد.
این مقاله با استفاده از روش تحلیلی-توضیحی و با ابزار تحلیل محتوا به بررسی زبان استعاره ای در گفتمان های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران پرداخت تا بتواند ارتباط بین تفکر و زبان استعاره ای و دنیای سیاست را مشخص نمایداستعاره ها با آفرینش مدل تازه ای از واقعیت و جایگزینی آن با مدل های قبلی، می توانند یک ایدئولوژی ر ا به صورت ناخودآگاه وارد دستگاه شناختی فرد کنند.
گفتمان حاکم در این دوره ، گفتمان واقع گرایی اسلامی است که در دوران موسوم به سازندگی، بین سال های ١٣٦٨ تا ١٣٧٦ بر سیاست خارجی جمهوری اسـلامی ایـران حاکم شد.
تحلیل آمار مربوط به داده های این تحقیق نیز بر ایـن نظـر لیکـاف صـحه می گذارد زیرا همان طور که مشاهده شد مقامات ارشد دولت جمهوری اسلامی ایران در دوره های مختلف بیشتر از استعاره ساختاری در گفتمان های سیاسی خود اسـتفاده کره اند که نشان می دهد مرز آشکاری بین ایـن نـوع اسـتعاره و دو اسـتعاره جهتـی و هستی شناختی (وجودی) وجود ندارد.