چکیده:
هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین خودتنظیمی یادگیری با مهارتهای تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینیشهراصفهان بود. نمونه مورد مطالعه 350 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینیشهر بودند که از بین دانشجویان رشتههای مختلف، به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه خود-تنظیمی یادگیری، و پرسشنامه محققساخته مهارتهای مطالعه بود. نتایج دادههای پژوهش با استفاده از روش همبستگی، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون بهوسیله برنامه کامپیوتری spss تحلیل شد. پس از تجزیه و تحلیل دادهها، نتایج زیر بهدست آمد: رابطه معنیدار و مثبتی بین خودتنظیمی یادگیری ومهارتهای تحصیلی در دانشجویان وجود دارد. رابطه معنیدار ولی منفی بین تنظیم کنترل شده و مهارتهای تحصیلی در دانشجویان وجود دارد.
رابطه معنیداری بین هیچیک از انواع تنظیمهای یادگیری با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان وجود ندارد.
انواع تنظیمهای یادگیری، سهم معنیداری در پیشبینی مهارت تحصیلی ایفا میکنند. بین وضعیت تنظیمهای یادگیری در جنسهای مختلف و رشتههای مختلف تفاوت معنیداری مشاهده نشد.
خلاصه ماشینی:
"در پژوهش حاضر، با توجه به نظریه انگیزشی SDT و ادبیات تحقیق مربوط به مهارت تحصیلی و پیشرفت تحصیلی، مطالعه ای توصیفی را طراحی نموده است تا بتواند به بررسی رابطه بین وضعیت خودتنظیمی یادگیری با مهارت های تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد واحد خمینی شهر بپردازد.
برای آنکه بدانیم این تفاوت از نظر آماری معنادار است ، از آزمون t استفاده شد کـه نتـایج آن در جدول ٧ آمده است : جدول ٦: مقایسه میانگین انواع تنظیم های یاد گیری در جنس های مختلف پسر دختر میانگین انحراف معیار میانگین انحراف معیار تنظیم خود مختار 25/41 5/24 25/90 5/64 تنظیم کنترل شده 27/65 6/81 28/71 7/57 جدول ٧: خلاصه نتایج آزمون t مربوط به مقایسه وضعیت تنظیم یادگیری در بین دانشجویان دختر و پسر آزمون لوین برای سنجش تفاوت درجه تفاوت سطح خطای همسانی واریانس ها t آزادی میانگین ها معناداری f معناداری استاندارد تنظیم خودمختار 2/667 0/103 -0/648 345 -0/489 0/754 0/517 تنظیم کنترل شده 0/692 0/406 -1/076 345 -1/062 0/987 0/283 براساس یافته های جدول ، t مشاهده شده در سطح ٠/٠٥< p معنی دار نبوده است .
از مطالعات نسبتامشابهی که در ایران و خارج از ایران انجام گرفته و نتایج مخالف بـا یافته های این پژوهش داشته اند مـی تـوان بـه مطالعـه فورتیـه ، والرانـد، و گـای (١٩٩٥) و قاجـارگر (١٣٧٣) اشاره کرد که ارتباط مستقیم و معناداری را به ترتیب بین خودتنظیمی یادگیری و عملکـرد تحصیلی؛ و بین افزایش انگیزه درونی و پیشرفت تحصیلی اشاره کرد."