افزایش قابلیتهای شبکه زنجیره عرضه مقاله

از سوی دیگر،پیشرفتهای شگرف در زمینه‌ تکنولوژی‌های نوین ارتباطی و فراگیر شدن‌ اینترنت در تمامی زمینه‌های زندگی،این‌ فرصت را برای سازمانها فراهم ساخته است که‌ هرچه بیشتر از این ابزار در جهت افزایش‌ کیفیت محصولات و خدمات خود و در نهایت‌ افزایش رضایت مشتریان و کسب سود بیشتر بهره ببرند. درمدل زنجیره عرضه سنتی،یک سازمان سطح‌ موجودی انبار و تولید خود را با استفاده از پش‌بینی‌های فروش که مبتنی بر اطلاعاتی‌ است که سه یا چهار سطح از مشتری نهایی‌ فاصله دارد،برنامه‌ریزی می‌کند و براساس این‌ برنامه‌ریزی شرکت مواد خام اولیه را خریداری‌ کرده و سپس محصول را تولید و در نهایت آن را به یک مرکز توزیع انتقال می‌دهد. مشکل اصلی در این مدت این است که‌ بخش عمده زنجیره عرضه تسلط کم و یا هیچگونه آگاهی نسبت به تقاضای واقعی‌ مشتری نداشته و در یک وضعیت تدافعی‌ (REACTIVE MODE) عمل می‌کند و درواقع از اینکه چه سطحی از تقاضا وجود دارد مطلع‌ نیستند تازمانی‌که یک سفارش دریافت‌ می‌دارند و محصول به‌طور خطی در یک‌ جهت حرکت کرده و اطلاعان نیز به همین‌ صورت. این روش موجب می‌گردد که سازمان به‌ هنگام ضرورت،ارائه‌کنندگان خدمات را بدون سازمانهای پیشرو به منظور ایجاد تعادل‌ بین عرضه و تقاضا از قیمت‌گذاری پویا استفاده می‌کنند و فروش‌ از طریق اینترنت‌ این فرایند را آسان می‌کند. سازمان موفق و پیشرو به منظور ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضا از قیمت‌گذاری پویا استفاده می‌کنند و فروش از طریق اینترنت این‌ فرایند را تسهیل می‌سازد.