چکیده:
هدف: هدف پژوهش حاضرتعیین برازش مدل روابط علّی سبکهای دلبستگی، احساس تنهایی، و عزت نفس با آمادگی به اعتیاد بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. از بین تمام دانشجویان دانشگاههای شهر کرمان 596 دانشجو به شیوه نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای تصادفی انتخاب شدند و مقیاسهای سبکهای دلبستگی هازان و شیور، نسخه کوتاه شده مقیاس احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی بزرگسالان دیتوماسو، برانن و بست، عزتنفس روزنبرگ، و پرسشنامه آمادگی به اعتیاد زرگر را پاسخ دادند. به منظور بررسی مدل از روش تحلیل مسیر در نرمافزار AMOS استفاده شد. یافتهها: مدل به دست آمده از شاخصهای برازندگی مناسبی برخوردار بود. از میان متغیرها، سبک دلبستگی دوسوگرا اثر مستقیم و معناداری برآمادگی به اعتیاد داشت ولی از طریق متغیر عزت نفس آمادگی به اعتیاد رابطه معکوس و معناداری داشت. نتیجه گیری: از سبکهای دلبستگی فقط سبک دلبستگی دوسوگرا هم مستقیم و هم غیرمستقیم به واسطه احساس تنهایی و عزتنفس پیشبینی کننده آمادگی به اعتیاد بود.
Objective: The aim of the present research was to determine the fitness of the model of causal relationships of attachment styles، loneliness، and self-esteem with addiction potential.
Method: The current research was a descriptive-correlational one. From among all universities in the city of Kerman، 596 students were selected via multistage cluster sampling method; and responded to Hazan and Shaver’s Adult Attachment Scale (AAS); DiTommaso، Brannen، and Best’s Social and Emotional Loneliness Scale for Adults (short form); Rosenberg’s Self-Esteem Scale; and Zargar’s Iranian Addiction Potential Scale (IAPS). Path analysis through AMOS software was used to evaluate the model.
Results: The attained model enjoyed proper fit indexes. From among the variables، ambivalent attachment style has a direct and significant effect on addiction potential; however، it had a reverse and significant relationship through the mediation role of self-esteem.
Conclusion: from among attachment styles، only ambivalent attachment style has both a direct and an indirect relationship with addiction potential under the mediating role of loneliness and self-esteem.
خلاصه ماشینی:
"از بین تمام دانشجویان دانشگاه های شهر کرمان ٥٩٦ دانشجو به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تصادفی انتخاب شدند و مقیاس های سبک های دلبستگی هازان و شیور، نسخه کوتاه شده مقیاس احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی بزرگسالان دیتوماسو، برانن و بست ، عزت نفس روزنبرگ ، و پرسش نامه آمادگی به اعتیاد زرگر را پاسخ دادند.
باتوجه به نتایج تحقیقات مطرح شــده در این زمینه ، ســبک های دلبســتگی به عنوان متغیر برون زاد، احســـاس تنهـایی و عزت نفس بـه عنوان متغیر واســـطـه و آمـادگی به اعتیاد به عنوان متغیر درون زاد در نظر گرفته شده اند.
Iranian addiction potential scale (IAPS) جدول ٢: ماتریس همبستگی مرتبه صفر متغیرهای پژوهش (٥٩٦ =n) ( به تصویر صفحه مراجعه شود)طبق داده هـای جدول ٣ اثر مســـتقیم ســـبک هویت اطلاعاتی بر عزت نفس (٠/٠٣) و بر آمـادگی به اعتیاد (٠/١١) مثبت و معنادار اســـت .
از آنجا که اثر غیرمســتقیم از طریق عزت نفس صـــورت میگیرد میتوان نتیجه گرفت این متغیر بین حمایت اجتماعی ادراک شـــده و آمادگی به اعتیاد نقش واسـطه ای ایفا میکند.
MacCallum, Brown, & Sugawara ٠/٩٦، شـــاخص هـای نیکویی برازش (GFI) برابر بـا ٠/٩٦، مقـدارهنجـار شـــده بنتلر-بونــت (NFI) برابر با ٠/٩٦، شـــاخص برازندگی تعدیل یافته (AGFI) برابر ٠/٨٢و مقدار شـــاخص برازش افزایشــی (IFI) برابر با٠/٩٦، اســت بنابراین همه شــاخص ها نشـــان میدهند که مدل پس از اصلاح ، برازندگی بسیار مناسبی با داده ها پیدا کرده است ."