چکیده:
هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی انعطاف پذیری شناختی براساس فرانگرانی، اضطراب، مدت و میزان مصرف متادون در مردان تحت درمان با متادون انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مردان وابسته به مواد، تحت درمان با متادون شهر قزوین در سال 1395 بود که تعداد 254 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های فرانگرانی آدریان ولز (2005)، اضطراب بک (1988) و انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) استفاده شد. یافته ها: نتایج رگرسیون چند متغیری به شیوه گام به گام نشان داد که فرانگرانی و اضطراب، انعطاف پذیری شناختی مردان تحت درمان با متادون را پیش بینی می کند (05/ 0> p ). همچنین مدت و میزان مصرف متادون، انعطاف پذیری شناختی را در مردان مصرف کننده متادون پیش بینی نمی کند (05/ 0< p ). . نتیجه گیری: بنابراین نتیجه گرفته می شود فرانگرانی و اضطراب، انعطاف پذیری شناختی مردان تحت درمان با متادون را پیش بینی می کند و میان آن ها همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. بدین صورت که فرانگرانی و اضطراب بالا منجر به انعطاف پذیری شناختی پایین می شود. بنابراین، توجه به مولفه های فراشناختی برای رسیدن به انعطاف پذیری شناختی بالا و استفاده از رویکرد فراشناخت درمانی در مشاوره به افراد تحت درمان پیشنهاد می شود.
Objective: The aim of this study was to predict cognitive flexibility based on meta-worry، anxiety، duration and dose of methadone use.
Method: The current research was a descriptive-correlational one. The statistical population of this study included all male drug-dependents who were under methadone treatment in Qazvin in 2016. From among this population، 254 participants were selected via purposive sampling method and completed Wells's Meta-Worry Questionnaire (2005)، Beck Anxiety Inventory (1988)، and Dennis and Vander Wal's Cognitive Flexibility Inventory (2010).
Results: The results of step-wise multivariate regression method showed that meta-worry and anxiety significantly predicted cognitive flexibility in men under methadone treatment (p <0.05). Also، during and dose of methadone could not predicting cognitive flexibility (p > 0/05).
Conclusion: It can be concluded that meta-worry and anxiety have a negative significant correlation with cognitive flexibility. In this way، the high levels of meta-worry anxiety lead to low cognitive flexibility. Therefore، it is necessary to focus on metacognitive components for achieving high cognitive flexibility; in addition drug addicts under methadone maintenance treatment are recommended to use metacognitive therapy.
خلاصه ماشینی:
"1. Martin & Robin جدول ١: آماره های توصیفی متغیرهای مورد مطالعه ( به تصویر صفحه مراجعه شود) برای پیش بینی انعطاف پذیری شـــناختی بر اســـاس فرانگرانی، اضـــطراب ، میزان و مدت مصــرف متادون در بین مصــرف کنندگان متادون از تحلیل رگرســیون چند متغیره به شــیوه ١٨٩ / گام به گام اسـتفاده شــد.
بدین صــورت که یافته های آماری رابطه معناداری را میان انعطاف پذیری شــناختی و میزان و مدت مصـــرف متادون نشـــان نداد، بدین معنا که میان مصـــرف بالا و پایین متادون و مدت مصـــرف کوتـاه و طولانی متـادون بـا انعطـاف پـذیری شـــناختی همبســـتگی وجود ندارد و نمیتوان میزان انعطـاف پـذیری شـــنـاختی افراد تحت درمان با متادون را براســـاس میزان و مدت مصـرف متادون پیش بینی کرد.
انعطاف پذیری شــناختی ارزیابی فرد در مقابل تحت کنترل بودن محیط اســت و این ارزیابی در موقعیت های مختلف تغییر میکند و این توانایی شـــناختی برای ســـازگار شـــدن بـا شـــرایط جدید مانند ترک مواد با اســـتفاده از متادون در محیط در حال تغییر فرد میتواند راهگشـا باشـد.
بـا توجه به اینکه فرانگرانی و اضـــطراب پیش بینی کننده انعطاف پذیری شـــناختی اســـت و / رســـیـدن بـه انعطـاف پـذیری شـــنـاختی در افرادی کـه درمـان نگهدارنده با متادون را انجام میدهند میتواند به ســازگاری بیشــتر با شــرایط زندگی جدید و افزایش کیفیت آن از یک ســو و کاهش اضــطراب و فرانگرانی به عنوان بخش شــناختی اضــطراب و نگرانی عمل کند."