چکیده:
با توجه به اهمیت سرمایهگذاری در رشد اقتصادی و ساختار تابع سرمایهگذاری و Q توبین، در این مطالعه اثر شاخص Q توبین بر ارزش افزوده بخش کشاورزی در ایران با بهرهگیری از روش خودتوضیح با وقفههای توزیعی(ARDL) بررسی شد. نتایج نشان داد که در بلندمدت متغیرهای شاخص Q توبین و اشتغال بخش کشاورزی بر ارزش افزوده بخش کشاورزی اثرگذارند. ضرایب برآورد شده برای این متغیرها در بلندمدت به ترتیب 557/ 0 و 615/ 0 بهدست آمد که نشان دهنده رابطه مستقیم بین شاخص Qتوبین و ارزشافزوده بخش کشاورزی است. لذا پیشنهاد شد که سرمایهگذاران بخش کشاورزی افزون بر سایر معیارها از این شاخص به عنوان یکی از معیارهای ارزیابی عملکرد، با توجه به نقش آن در سرمایهگذاری و سهولت محاسبه استفاده کنند.
خلاصه ماشینی:
بررسی تأثیر شاخص Q توبین بر ارزش افزودة بخش کشاورزی در ایران ساسان اسفندیاری ١، احسان سپهوند ٢، سید عبدالمجید جلائی اسفندآبادی 3 تاریخ دریافت : ١٣٩٤/٥/٢٩ تاریخ پذیرش: ١٣٩٥/٢/٤ چکیده با توجه به اهمیت سرمایه گذاری در رشد اقتصادی و ساختار تابع سرمایه گذاری و Q توبین ، در این مطالعه اثر شاخص Q توبین بر ارزش افزوده بخش کشاورزی در ایران با بهره- گیری از روش خودتوضیح با وقفه های توزیعی (ARDL) بررسی شد.
ضرایب برآورد شده برای این متغیرها در بلندمدت به ترتیب ٠/٥٥٧ و ٠/٦١٥ به دست آمد که نشان دهنده رابطه مستقیم بین شاخص Q توبین و ارزشافزوده بخش کشاورزی است .
طبقه بندیJEL: C٥,E٢٢,Q١ کلیدواژهها: شاخص Q توبین ، ارزش افزوده بخش کشاورزی، ARDL، سرمایه گذاری مقدمه کشاورزی یکی از بزرگترین بخش های اقتصادی کشور است که نقش مهمی در تأمین امنیت غذایی ، رشداقتصادی، ایجاد اشتغال و در نهایت تولید ناخالص ملی دارد.
صامتی و مرادیانتهرانی (١٣٨٦) رابطه میان ارزشافزوده شرکت بر مبنای شاخص Q توبین و نرخ تورم برای شرکت های فعال در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره ٨٣-١٣٧٣ را مورد بررسی قرار دادند.
زیبایی و طرازکار (١٣٨٣) در مطالعه ای روابط کوتاهمدت و بلندمدت بین ارزش افزوده و مصرف انواع حاملهای انرژی را در بخش کشاورزی با استفاده از آزمون هم جمعی یوهانسون-جوسیلیوس در چارچوب مدل خودتوضیح برداری برای دوره١٣٧٩-١٣٤٦ مورد بررسی قرار دادند.
روش تحقیق با توجه به ادبیات مدلهای رشد، تأیید ساختار اقتصادی کشورهای در حال گذر با مدل رشد سولو هم خوانی بیشتری دارد لذا جهت بررسی تأثیر Q توبین بر ارزش افزوده بخش کشاورزی ایران از مدل رشد سولو استفاده شد.