چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش نظریه انتخاب به شیوه گروهی بر افزایش انعطاف پذیری و رضایت زناشویی بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل نابرابر بود. جامعه شامل کلیه زنان متاهل مراجعه کننده به کانون بانوان شهر گرمسار بود. تعداد 12 زوج با استفاده از نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه و با در نظر گرفتن ملاک های ورود وخروج انتخاب و در دو گروه آزمایش وکنترل گمارده شدند. گروه آزمایش در طی هشت جلسه مداخله گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب را دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و انعطاف پذیری شاکری بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب بر انعطاف پذیری زوجین تاثیر مثبت داشته است (01/، p<69/8 F=) همچنین آموزش گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب منجر به افزایش رضایت زنا شویی زوجین شد (01/، p<68/16F=). با توجه به یافته ها، می توان از آموزش نظریه انتخاب به شیوه گروهی برای افزایش رضایت زناشویی، بهبود روابط زناشویی وکاهش تعارضات استفاده کرد و از این طریق از کشمکش های زناشویی پیشگیری کرد.
The purpose of this research was to investigate the effectiveness of group education based on choice theory on increasing flexibility and marital satisfaction. The research design was a quasi-experimental design with pretest-posttest with control group. The population consisted of all married women referring to Women Association in Garmsar. 12 couples were selected and assigned into two experimental and control groups with available sampling and voluntary، and with regard to entry and exit criteria. The experimental group received eight sessions of choice theory-based intervention and control group received no intervention. The research tools included Enrich Marital Satisfaction Questionnaire and Flexibility Questionnaire. The data were analyzed with multi-variate analysis of covariance. The results showed that group education based on choice theory has had positive effects on the flexibility in couples (F=8.69، P<.01). Also، group education based on choice theory lead to increase marital satisfaction in couples (F=16.68، P< .01). According to these results، group education based on choice theory can be used for increasing marital satisfaction، improving marital relationships، and decreasing conflicts and preventing couples’ struggles.
خلاصه ماشینی:
با توجه به یافتهها، میتوان از آموزش نظریه انتخاب به شیوه گروهی برای افزایش رضایت زناشویی، بهبود روابط زناشویی وکاهش تعارضات استفاده کرد و از این طریق از کشمکشهای زناشویی پیشگیری کرد.
Aneesa, Najma &amp; Noreen Nagaraja, Rajamma & Reddy Patrick, Sells, Giordano & Tollerud Karahan Ledbetter Blanchard Frey & Wilhite این نیازها در افراد از نظر شدت متفاوتند و این تفاوتها به بروز مشکلاتی در روابط منجر میشود.
به اعتقاد گلاسر(2000) علت عدم موفقیت برخی زوجین تفاوت در شدت نیازهای بنیادین آنها است اگر زوجها متوجه باشند که با به کارگیری نظریۀ انتخاب از ابتدای زندگی برای ارضای این نیازها تلاش کنند، در بهبود روابط زناشویی آنها پیشرفت چشمگیری حاصل خواهد شد.
برومند و همکاران Markman, Rhoades,Scott, Ragan, &amp; Witton Brown, & Stuart Patterson McCubbin, & McCubbin Black, & Lobo (2013) در پژوهشی تحت عنوان اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر کاهش تعارضات زناشویی نشان داد که گروه درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر کاهش تعارضات زناشویی مؤثر است.
نتایج نشان داد که رواندرمانی گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب بر افزایش رضایت زناشویی مؤثر است.
در تحلیل و تبیین این یافتهها باید به این نکته توجه کرد که نظریه انتخاب بر چه مسائلی تأکید میکند که آموزش آنها توانسته است بر انعطاف پذیری و رضایت زناشویی زوجین اثرگذار باشد.
آموزش نظریه گلاسر توانسته است قوانین رفتاری و چگونگی نیل به رضایت، خوشبختی Caughlin Heavy, Larson ,Zumtoble & Christensen و موفقیت را به زوجین را مورد تأکید قرار دهد تا زوجین بتوانند با واقعیت کنار بیایند، قبول مسئولیت کنند، نیازهای اساسی خود را بشناسند و بر اینجا و اکنون تمرکز کنند.