چکیده:
پژوهش پیشرو بهمنظور سنجش میزان هماهنگی میانسازمانی و شناسایی عوامل تاثیرگذار بر آن در سازمانهای عمومی شهر کرج انجام شده است. نمونهای به حجم 59 سازمان با استفاده از جدول مورگان و به روش تصادفی نظاممند انتخاب و دادههای مرتبط با متغیرهای پژوهش با استفاده از پرسشنامه گردآوردی شد. روایی پرسشنامه براساس مبانی نظری و با مطالعه مقالات و در نهایت پس از نظرات اصلاحی صاحبنظر محترم تعدیل و توزیع شد. برای تایید پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده که عدد 0/7 را نشان میدهد که پذیرفتنی است. برای سنجش هماهنگی میانسازمانی در ابعاد پنجگانه تصمیمگیری همکارانه، رسمیت، روابط و ارتباطات، یکپارچگی عملیات و نظارت و پایش، از آزمون t تکنمونهای استفاده شد. نتایج پژوهش نشان میدهد که هماهنگی میانسازمانی در حدی نسبتا مطلوب است. عوامل تاثیرگذار بر هماهنگی میانسازمانی بر مبنای تحلیل عاملی اکتشافی به شرح زیر گروهبندی شد: 1. تمایل به همکاری، 2. تنظیم روابط میانسازمانی، 3. تفاهم و منافع متقابل، 4. همسویی و بههم وابستگی، 5. توافق قانونی. تحلیل رگرسیونی خطی نشان داد که از میان عوامل بیانشده، عامل تمایل به همکاری و عامل تنظیم روابط میانسازمانی در شرایط ایرانی بر هماهنگی میانسازمانی تاثیرگذار هستند.
خلاصه ماشینی:
بنابراین، شناسایی عوامل مؤثر بر ایجاد هماهنگی میانسازمانی میتواند در تدوین خطمشیها و راهبردهایی برای رفع یا تقلیل ناهماهنگی میان سازمانهای عمومی راهگشا باشد.
جدول 1: دیدگاه اندیشمندان در مورد سنجش هماهنگی میانسازمانی {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} با توجه به مبانی پیشگفته، در این پژوهش برای سنجش هماهنگی از مدل تلفیقی با ابعاد زیر استفاده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 1: سنجش هماهنگی میانسازمانی منبع: یافتههای پژوهش برای سنجش هماهنگی هر یک از ابعاد پنجگانه به شاخصها و مؤلفههایی به شرح جدول (2) مدنظر قرار گرفته شده است.
بهطورکلی، نتایج پژوهشهای گوناگون در مورد عوامل مؤثر (جلوبرنده یا بازدارنده) بر هماهنگی میانسازمانی در جدول (3) ارائه شده است.
برای گردآوری دادهها از پرسشنامهای که پژوهشگر ساخته، استفاده شده است که در آن، هماهنگی بر مبنای ابعاد پنجگانه تصمیمگیری همکارانه، رسمیت، روابط و ارتباطات، یکپارچگی عملیات و نظارت و پایش مورد سنجش قرار گرفته و عوامل مؤثر بر ارتقای هماهنگی لحاظ شده است.
برای شناسایی عوامل مؤثر بر هماهنگی از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شده است.
عوامل مؤثر بر هماهنگی میانسازمانی برای بررسی شرط استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی از شاخص کفایت نمونه KMO و آزمون کرویت بارتلت نیز برای ارزیابی فرضیه همانی نبودن ماتریس همبستگی استفاده شد که نتایج آن در جدول (6) ارائه شده است.
/ شکل 4: مدل ساختاری هماهنگی با برآورد ضرایب استاندارد و مقادیر t مدل نهایی احصاء شده نشانگر آن است که از میان پنج عامل احصاء شده، سه متغیر تمایل به همکاری، تنظیم روابط بین سازمانی، تفاهم و منافع متقابل در نقش جلوبرنده و دو متغیر دیگر در نقش بازدارنده ظاهر میشوند.