راستش این تضاد برایم عجیب بود و از همان خانم دکتر مصری پرسیده که با این همه آشفتگی‌های مصر وضع تئاتر در این یکی دو سال اخیر چه طور بوده و آن خانم با تعجب نگاهم کرد و گفت، خب بچه‌ها و ما کارمان را می‌کردیم و گفت: هر دولتی که بر سر کار آمده در این مدت برای این که روحیه‌ی مردم حفظ شود و با قصد سرمایه‌گذاری فرهنگی علی‌رغم مشکلات سیاسی و اقتصادی و موانعی که بر سر راه انتشار برخی کتاب‌ها بوده بودجه‌ی تئاتر را کم نکرده.
چرا دبیر جشنواره ی فجر که شش ماه بیشتر به برگزاری‌اش نمانده هنوز تعیین نشده؟ مدیر تئاتل سنگلج بالاخره چه کسی خواهد بود؟ قراردادهای گروه‌هایی که اجرایشان تمام شده چه می‌شود؟ وضعیت ساخت و ساز اداره‌ی تئاتر که سال‌هاست به مخروبه‌ای برای حضور معتادان تبدیل شده چه می‌شود؟ نمی‌دانم امروز که عراق گرفتار داعش است و اوضاع از سال پیش بدتر شده آیا هنوز هم تپش نبض تئاتر در عرصه‌ی هنر نیمه جانش ادامه دارد یا نه.
(
, 
, 
)
