چکیده:
پژوهش حاضر، به بررسی نقش عامل نظارت بر کاهش مشکلات رفتاری دختران مبتلا به ADHDپرداخته است. از میان عوامل مختلف نظارتی، خودنظارتی (نظارت درونی) و نظارت مادر (نمونه ای از نظارت بیرونی) انتخاب گشته و اثربخشی آن ها مورد مقایسه قرار گرفته است. برای تعیین تاثیر این نظارت ها بر کاهش علائم مرضی ADHD، از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد.
پس از انتخاب دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی ـ کم توجهی، این دانش آموزان به صورت تصادفی در سه گروه آموزش مهارت های نظارت بر رفتار به مادران، آموزش راهبرد خودنظارتی و گروه کنترل جایگزین شدند. دو گروه آزمایشی تحت کاربندی متغیرهای مستقل (آموزش مهارت های نظارت بر رفتار به مادران و آموزش راهبرد خودنظارتی به کودکان) قرار گرفتند و گروه کنترل تحت کاربندی خاصی قرار نگرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. یافته ها بیانگر این بود که طبق گزارش مادران، گروه آزمایشی که از آموزش مهارت های نظارت بر رفتار به مادران سود برده بودند، نسبت به گروه کنترل، کاهش در علائم مرضی ADHD را نشان دادند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های نظارت بر رفتار به مادران می تواند به عنوان مداخله سودمندی در جهت کاهش علائم مرضی ADHD در کودکان مطرح باشد
خلاصه ماشینی:
از بين انواع روشهاي کنترلي که به والدين آموزش داده مي شود، مهارتهاي فرزندپروري با تأکيد بر ويژگي هاي نظارت، جهت کنترل رفتار کودکان و از ميان روشهاي خودکنترلي که به کودکان آموزش داده مي شود، آموزش مهارت خودنظارتي مدنظر مي باشد و فرضيه اصلي اين پژوهش عبارت است از: آموزش نظارت بر رفتار (به مادران و دانش آموزان) علائم مرضي دختران دبستاني مبتلا به ADHD را کاهش مي دهد.
جدول ٢ : بررسي معناداري تفاوت حاصل از تأثير روش درماني مورد استفاده بر کاهش علائم مرضي ADHD بر اساس گزارش معلمين (به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به نتيجه آزمون تحليل واريانس يکطرفه که در جدول ٢ آورده شده است ، مشخص مي شود که اين تفاوت از نظر آماري معنادار نمي باشد (٠٠٠٧ـF و ٠٩٩٣ـP).
جدول ٤: بررسي معناداري تفاوت حاصل از تأثير روش درماني مورد استفاده بر کاهش علائم مرضي ADHD بر اساس گزارش مادران (به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به نتيجه آزمون تحليل واريانس يکطرفه که در جدول ٤ آورده شده است ، مشخص مي شود که اين تفاوت از نظر آماري معنادار مي باشد (٥,٤١٥ ـF و ٠٠١٠ـP).
جدول ٥: نتايج آزمون شفه براي تعيين تفاوت بين کاهش علائم مرضي ADHD با توجه به روشهاي درماني مورد استفاده بر اساس گزارش مادران (به تصویر صفحه مراجعه شود) البته همانگونه که مشاهده مي شود، تفاوت ملاحظه شده بين دو گروه آموزش راهبرد خودنظارتي به کودکان و گروه کنترل نيز نزديک به معناداري مي باشد (٠٠٥٦ـP).