چکیده:
هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی نقش ورزش در پیشگیری از وقوع جرم میباشد. روش پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است وجامعة آماری آن، کلیه شهروندان شهرستان کاشان می باشند که به روش نمونهگیری تصادفی ساده، تعداد 250 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمعآوری دادهها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن با نظر اساتید مورد تایید قرار گرفت. پایایی آن نیز در یک مطالعه راهنما به کمک ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد (92/ 0). به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف، یومن ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. نتایج نشان داد بین ارتکاب جرم و متغیرهای وضعیت تاهل، جنسیت، سن، تحصیلات، شغل، مدت و ساعت فعالیت ورزشی، نوع ورزش و فعالیت باشگاهی تفاوت معناداری وجود دارد؛ به طوری که هر چه فرد مدت زمان بیشتری به ورزش پرداخته، کمتر مرتکب جرم شده است. افرادی که به ورزشهای گروهی اشتغال داشتند، نسبت به کسانی که به ورزشهای انفرادی میپرداختند، تمایل بیشتری به ارتکاب جرم داشتند و افرادی که به صورت باشگاهی فعالیت می کردند، کمتر مرتکب جرم شده بودند. با توجه به یافتههای این پژوهش، باید اماکن و امکانات ورزشی را افزایش داد تا افراد جامعه بتوانند در زمان اوقات فراغت از این مکانها استفاده نمایند. از سوی دیگر، باید با استفاده از برنامههای تبلیغاتی جوانان را به انجام فعالیت ورزشی سوق داد تا از میزان تمایل آنها به ارتکاب جرم کاسته شود.
خلاصه ماشینی:
نتایج نشان داد بین ارتکاب جرم و متغیرهای وضعیت تأهل، جنسیت، سن، تحصیلات، شغل، مدت و ساعت فعالیت ورزشی، نوع ورزش و فعالیت باشگاهی تفاوت معناداری وجود دارد؛ به طوری که هر چه فرد مدت زمان بیشتری به ورزش پرداخته، کمتر مرتکب جرم شده است.
در بخش نتایج توصیفی دادهها- همانطور که در جدول 1 نیز نشان داده شده است- از 250 نفر نمونه تحقیق 32 درصد از افراد فوتبال را به عنوان ورزش مورد نظر دنبال میکردند و 42 درصد برای بیش از 4 سال سابقه ورزشی داشتند.
جدول 4: میانگین متغیرهای سن، تحصیلات و شغل {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} نتایج آزمون کروسکال والیس (جدول 5) نشان میدهد بین ارتکاب جرم و ویژگیهای فردی افراد (مدت، ساعت در هفته و نوع ورزش) تفاوت معناداری وجود دارد.
جدول 6: میانگین متغیرهای مدت، ساعت در هفته و نوع ورزش {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} نتایج آزمون یومن ویتنی (جدول7) برای مقایسه مؤلفه جرم در فعالیت باشگاهی نشان داد که بین افرادی که به صورت منظم از باشگاه برای انجام فعالیت ورزشی استفاده میکنند و کسانی که فعالیت باشگاهی ندارند تفاوت معناداری وجود دارد.
نتایج تحقیق نشان داد، بین ارتکاب جرم و نوع ورزش نیز ارتباط معنادار وجود دارد.
در صورت گرایش افراد جامعه به سوی ورزش، باید در گام بعدی تلاش شود تا افراد را روانه باشگاهها کرد، چرا که افرادی که فعالیتهای ورزشی خود را در باشگاه ها Agnew, Petersen Moore, Werch Melnick, Miller, Sabo, Farrell, Barnes Gomes انجام میدهند، کمتر از افراد دیگر مرتکب جرم میشوند.