چکیده:
زمینه و هدف: رویدادهای ناگهانی مانند زمین لرزه های تکتونکی، سیل، طوفان، آتش فشان و نیز انواع انفجارات (هوائی، زمینی، زیرزمینی و انفجارات در
آب) هسته ای، شیمیائی (در معادن، بخش های مختلف صنعت و یا برنامه های نظامی) و ... باعث ایجاد بحران به ویژه در مناطق شهری می شوند. مدیریت
چنین بحران هایی باید بتواند شرایط را در کمترین زمان ممکن عادی کند. به دلیل نزدیک بودن به معادن یا نیروگاه هسته ای و یا مکان های مستعد،
برخی از حوادث باعث به وجودآمدن بحران توسط عوامل انسانی و داغ شدن بازار شایعه پراکنان می شوند. متاسفانه اگر چنین بحران های پیچیده بدون
تحقیقات جامع نیز همراه باشد، ندانسته به اخبار کذبی بیشتر دامن زده و باعث تشدید بحران می شود. استفاده از انرژی های هسته ای نیز سبب ایجاد
شبهه، خبرسازی و بحران در اذهان عمومی می شود. خبرسازی هائی نظیر اینکه، رخداد زلزله های متعدد به ویژه از شروع 1392 (زلزله در استان های
بوشهر، سیستان و بلوچستان و اصفهان و ...) به دلیل انجام آزمایش های هسته ای گوناگون در نقاط مختلف کشور است.
روش: این مطالعه از نوع مطالعه مروری است که با استفاده از منابع، اسناد و اشکال مختلف به تفاوت میان زلزله و انفجار می پردازد.
یافته ها: برای ابهام زدایی، استفاده از روش هایی نظیر تفکیک زلزله از انفجار توسط متخصصان زلزله شناسی انفجارات است و با کمک گرفتن از ابزارها
و اهرم های نوین انواع رسانه های جمعی در شرایط بحرانی می توان برخی از بحران های به وجود آمده مرتبط با انفجارها را حتی الامکان مدیریت کرده و
اختلالات به وجود آمده در جامعه را کاهش داد و یا بزرگ نمائی آن ها را به حداقل رساند.
نتیجه گیری: درصد موفقیت در کاهش بحران بستگی به میزان فرهنگ سازی در جامعه با روش های گوناگون و تاثیرگذار دارد.