چکیده:
اتکاء به نظریات فیلسوفان غربی در زمینه های اهداف، اصول و روشهای تربیت اگرچه مفید بوده، ولی اطلاق آن در فرهنگ و جامعه ایرانی اسلامی کافی نیست و چه بسا در برخی از موارد ممکن است پیامدهای معکوس و نامانوسی ببار آورد. اسلام به عنوان دینی کامل، درمورد مسائل تربیتی سخن گفته و عوامل تاثیرگزار بر این مسائل را نیز تبیین نموده است. اما مسئله اصلی در این مقاله این است که آراء مذکور در متون و معارف اسلامی که در آموزش های تربیتی موثرهستند کدامند؟ مقاله حاضر از آراء و نظریات تربیتی جان دیوئی که یکی از نظریه پردازان مطرح در امر آموزش است ، در زمینه مسائل تربیتی از منابع مربوطه، استخراج گردیده و سپس آن آراء با نظریات و اندیشه های تربیتی اسلام که از متون اسلامی، نظریات اندیشمندان اسلامی و آیات و روایات استخراج گردیده را مورد مقایسه قرار می دهد. و در نتیجه وجوه تشابه و تفاوت بین آراء تربیتی جان دیوئی مشخص و تبیین شده است . مقاله حاضر وجود تشابه فراوانی علی رغم برخی تفاوتها، بین آرائ جان دیوئی و آراء برگرفته از متون اسلامی در زمینه های تربیتی، به اصل فعالیت و روش ایجاد احساس مسئولیت، اصل پیوستگی و روش وحدت نظر، اصل تقابل و روش گشاده نظری، اصل همراهی علم و عمل و روش ایجاد خودکاوی وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
بررسی تطبیقی آراء تربیتی جان دیوئی و اسلام ( اهداف، اصول و روشها) ولی الله معدنیپور 1 چکیده: اتکاء به نظریات فیلسوفان غربی در زمینه های اهداف، اصول و روشهای تربیت اگرچه مفید بوده، ولی اطلاق آن در فرهنگ و جامعه ایرانی اسلامی کافی نیست و چه بسا در برخی از موارد ممکن است پیامدهای معکوس و نامأنوسی ببار آورد.
(نهج البلاغه، نامه 31) آنچه از بیان امام به نظر می رسد این است که امام در این بخش نمی فرماید قوانین پیش ساخته درباره انسان ها چنین اقتضا میکند که من برای تو می خواهم بگویم؛ بلکه می فرماید فرزندم من در کردار و رفتار آنان نگریستم و آثار آنان را پی گیری کردم ؛ در باره اخبار صحیح آنان اندیشیدم در این راه با چنان استواری و پی گیری دقیق کار کردم که گویا من با همان مردم بوده ام و با آنان زندگی کرده ام؛ لذا اصول و قوانین ناب را که از حوادث و رفتارهای زندگی و نتایج کارهای آنان به دست آوردم برای تو انتخاب نموده و بیان می کنم.
احساس مسئولیت برای رسیدن به اهداف ماهیت آموزش از دیدگاه متون اسلامی با دقت در آثار تربیتی دانشمندان اسلامی مشخص می گردد که اولا اسلام سیستم تعلیم وتربیت هر ملت و کشوررا نشان دهنده شخصیت کلی و عمومی آن ملت و کشور می داند که آن نیز دارای خصوصیات و مشخصات معین و مخصوص به خود است.