بررسی اثربخشی درمان فراشناختی (MCT) در تغییر سطح رضایت جنسی، رضایت زناشویی و نگرانی از تصویر بدنی (BICI) در کارمندان زن متاهل مبتلا به افسردگی مقاله

مقدمه: هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی درمان فراشناختی (ام. سی. تی.) در تغییر سطح رضایت جنسی، رضایت زناشویی و نگرانی از تصویر بدنی (بی. آی. سی. آی) در کارمندان زن متاهل مبتلا به افسردگی شاغل در دانشگاه علوم پزشکی کرمان بود. روش: این پژوهش به‌صورت شـبه تجربـی بـود کـه در آن از طـرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون بـا گـروه کنتـرل اسـتفاده شـد. نمونـه پـژوهش 40 آزمـودنی بـود کـه از میـان کارمندان زن متاهل مبتلا به افسردگی دانشگاه علوم پزشکی کرمان انتخـاب و به‌صورت تصـادفی در گـروه‌هـای آزمـایش (درمان فراشناختی) و گواه گمارده شـدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش به مدت 9 جلسه 2 ساعته تحت درمان فراشناختی قرار گرفتند. در طی این مدت گروه کنترل هیچ نوع مداخله‌ای دریافت نکرد. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس تصویر بدنی (بی. آی. آی.) فیشر (1979)، پرسشنامه افسردگی بک (1988)، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه رضایت جنسی هادسون در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه استفاده شد. داده‌های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معنی‌داری را در هر سه متغیر نگرانی از تصویر بدنی (129.24=F و 0.001=P)، رضایت زناشویی (27.84=F و 0.001=P) و رضایت جنسی (21.96=F و 0.001=P) بین دو گروه نشان داد. یافته‌ها حاکی از آن بود که درمان فراشناختی در کاهش نگرانی از تصویر بدنی (بی. آی. سی. آی.) و افزایش رضایت جنسی و رضایت زناشویی اثربخش است. بحث و نتیجه‌گیری: می‌توان در سایر موسساتی که کارکنان آن دچار افسردگی‌های شدید یا گاهی عمیق هستند از روش درمانی فراشناختی برای کاهش سطح افسردگی و از بین بردن نشانگان آن استفاده کافی و کاربردی نمود.