چکیده:
مسئوولیَت اجتماعی، موضوعی مهم برای تعیین میزان پاسخگویی و عدم افراط و تفریط در تعامل بین سازمان، جامعه و محیط است. ضمن این که آیندهنگاری راهبردی در تلاش است جهتگیریهای صحیح راهبردی، برای مواجهه سازمانها با ناپایداریها و نااطمینانیهای محیطی در آینده را سبب شود. در این راستا، مسأله ی اصلی تحقیق، بررسی نقش آیندهنگاری راهبردی در کاهش شکاف بین وضع موجود و وضع مطلوب مسئوولیَت اجتماعی در آینده است. تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و به جهت روش، توصیفی - تحلیلی است که در آن از نمونه آماری 32 نفره متشکل از کارشناسان و اعضای هیأت علمی پژوهشکده آمار و مرکز آمار ایران به کمک ابزار پرسشنامه و مصاحبه استفاده شده است. با تشکیل سیستم خبره، ضمن استفاده از منطق فازی نسبت به تحلیل شکاف بین وضع موجود و مطلوب اقدام شده است. اختصاص امتیاز 0.6667 به عنوان نتیجه تحقیق حاکی از آن است که سازمان مورد مطالعه در موقعیتی بین مسئوولیَت اجتماعی اخلاقی و حقوقی قرار دارد. ضمن این که هر یک از ابعاد مسئوولیَت اجتماعی با وضعیت مطلوب دارای شکاف نسبتاً عمیقی میباشند و بیشترین فاصله مربوط به بعد «تعهد راهبردی» است. در پایان راهکارهای بهبود وضع موجود و جهتگیری مناسب در راستای وضع مطلوب پیشنهاد شده است.
خلاصه ماشینی:
بررسي نقش آيندهنگاري راهبردي در مسؤوليَت اجتماعي محمدرحيم عيوضي ١ عليرضا نصرتي ٢ تاريخ وصول:٩٣/٠٦/٣٠ تاريخ پذيرش:٩٣/٠٩/٢٥ چکيده مسئووليَت اجتماعي، موضوعي مهم براي تعيين ميزان پاسخ گويي و عدم افراط و تفريط در تعامل بين سازمان، جامعه و محيط است .
با توجه به اهميت روزافزون ارزيابي موقعيت سازمان در عرصه مسؤوليَت هاي اجتماعي، دغدغه اصلي اين تحقيق ، چگونگي تأثير آيندهنگاري راهبردي بر کاهش شکاف بين وضع موجود و وضع مطلوب مسؤوليًت اجتماعي در آينده ميباشد.
بر اين اساس با انجام اين تحقيق ، امکان درک بهتري از وضع موجود مسؤوليًت اجتماعي در سازمان و جهت گيري مناسب براي بهبود آن بر پايه قابليت هاي آينده- نگاري راهبردي ميسر ميگردد.
به عنوان جمع بندي پيشينه ميبايد گفت که مطالعات اکتشافي انجام شده در افزايش دانش تيم تحقيق تاثير به سزائي داشته است و بررسي آن حاکي از نقش چشم گير مسؤوليًت اجتماعي در ايجاد مزيت براي سازمان از ديدگاه ذينفعان داخلي و خارجي دارد.
با اين حال به نظر ميرسد تاثير زمان و آينده در مقوله مسؤوليًت اجتماعي در اغلب تحقيق هاي انجام شده چندان مورد توجه قرار نگرفته و تحليل ها، اغلب بر وضع موجود و زمان حال متمرکز بوده است .
مسؤوليًت اجتماعي، به رفتارها و تصميم هاي مبتني بر ارزشهاي پذيرفته شده اجتماعي مربوط ميگردد، ضمن اين که تعهد تصميم گيران براي اقدام، به گونه اي که علاوه بر تأمين منافع سازمان، بهبود اجتماعي را نيز سبب شود، شامل ميگردد (ايراننژاد پاريزي، ١٣٧١) در واقع ، پاسخ گويي اجتماعي، درجه اثربخشي و بازدهي يک سازمان در برابر مسئوليت هاي اجتماعي آن است (١٩٧٧ ,Sturdivant).