چکیده:
ماهیت و تفاوت زبانپریشی ناشی از آسیب به ساختارهای قشری و زیرقشری مغز در بیماران دو/چندزبانه یکی از مهمترین و جدیدترین موضوعها در پژوهشهای مربوط به عصبشناسی زبان میباشد. در این مقاله، اختلالات و الگوی بازگشت زبانی دو بیمار زبانپریش دوزبانهی ترکی آذربایجانی-فارسی با آسیب زیرقشری، با استفاده از آزمون زبانپریشی دوزبانه، مورد بررسی قرار گرفت. روش پژوهش از نوع موردی بود و تجزیه و تحلیل دادهها بهصورت توصیفی انجام شد. جامعهی آماری شامل بیماران زبانپریش دوزبانهی استان زنجان با آسیب زیرقشری میباشد. از میان آنها، دو بیمار برای مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها و ارزیابی رفتار زبانی آزمودنیها، از نسخهی زبان ترکی آذربایجانی و نسخهی زبان فارسی آزمون زبانپریشی دوزبانه استفاده شد. با توجه به یافتههای پژوهش، نوع زبانپریشی بیمار اول در هر دو زبان زبانپریشی بروکا تشخیص داده شد. زبانپریشی بیمار دوم در زبان ترکی آذربایجانی، از نوع زبانپریشی بروکا و در زبان فارسی، زبانپریشی زیرقشری در نظر گرفته شد. بنابراین، بر اساس نوع زبانپریشی و ناحیهی آسیبدیده در مغز آزمودنیهای این پژوهش، به نظر میرسد که وجود آسیب در بخش زیرقشری مغز در افراد دوزبانه، الزاما به زبانپریشی یکسان در زبان اول و دوم بیمار منجر نمیشود. علاوه بر این، الگوی بازگشت زبانی بیمار اول الگوی موازی و الگوی بازگشت زبانی بیمار دوم، الگوی متمایز تشخیص داده شد. نتایج نشان دادند که تفاوت در عملکرد نحوی بیماران با آسیب زیرقشری، در چارچوب انگارهی حافظه اخباری و راهبردی و نظریهی عصبی-زبانشناختی دوزبانگی قابل تبیین است. در پایان، پیشنهادهای پژوهشی و آموزشی نیز ارائه گردیده است.
خلاصه ماشینی:
اختلالات و الگوي بازگشت زباني بيماران زبان پريش دوزبانه ي ترکي آذربايجاني-فارسي با آسيب زيرقشري شهلا رقيب دوست ١ نويسنده مسئول ، دانشيار گروه زبان شناسي، دانشگاه علامه طباطبائي 2 تقي حاجيلو دانشجوي دکتري زبان شناسي، دانشگاه علامه طباطبائي چکيده ماهيت و تفاوت زبان پريشي ناشي از آسيب به ساختارهاي قشري و زيرقشري مغز در بيماران دو/چندزبانه يکي از مهم ترين و جديدترين موضوع ها در پژوهش هاي مربوط به عصب شناسي زبان ميباشد.
در اين مقاله ، اختلالات و الگوي بازگشت زباني دو بيمار زبان پريش دوزبانه ي ترکي آذربايجاني-فارسي با آسيب زيرقشري، با استفاده از آزمون زبان پريشي دوزبانه ، مورد بررسي قرار گرفت .
در اين پژوهش ، هدف آن است که نخست با استفاده از داده هايي که از اجراي آزمون زبان پريشي روي آزمودنيهاي دوزبانه با آسيب زيرقشري به دست ميآيد، نيم رخ زباني، نوع زبان پريشي و الگوي بازگشت زباني آن ها را مشخص کنيم .
در واقع ، در اين مقاله به دنبال پاسخ علمي براي اين سه پرسش هستيم : ١) نوع زبان پريشي آزمودنيها با آسيب زيرقشري مغز در دو زبان ترکي آذربايجاني-فارسي چيست ؟ ٢) الگوي بازگشت زباني آزمودنيها با آسيب زيرقشري مغز در دو زبان ترکي آذربايجاني-فارسي کدام است ؟ ٣) چگونه انگاره ي حافظه ي اخباري و راهبردي (٢٠٠٩ ,Paradis) و نظريه ي عصبي-زبان شناخت (٢٠٠٤ ,Paradis) ميتوانند اختلال هاي نحوي آزمودنيهاي دوزبانه ي ترکي آذربايجاني-فارسي با آسيب زيرقشري مغزي را تبيين نمايند؟ ٢.