چکیده:
حرکت در مسیر توسعه پایدار نیازمند مشارکت مردم است و لازمه آن نیز آگاهی مردم درباره توسعه پایدار است. به نظر می‌رسد مؤلفه‌های جامعه مدنی به‌ویژه سرمایه اجتماعی نتوانسته‌اند شرایط مطلوبی برای رشد دانش درباره توسعه پایدار فراهم آورند. هدف مقاله حاضر مطالعه ارتباط آگاهی از توسعه پایدار و سرمایه اجتماعی در یک شرایط واقعی در جامعه ایران و در بین شهروندان مشگین شهری است. روش تحقیق پیمایش بوده، ابزار گردآوری اطلاعات پرسش‌نامه محقق ساخته، جمعیت آماری آن نیز شهروندان بالای 18 سال ساکن مشگین شهر بوده است. با فرمول کوکران تعداد 382 نفر با روش خوشه‌ای تصادفی به‌عنوان نمونه برگزیده شدند. نتایج توصیفی پژوهش نشان داد «آگاهی شهروندان از مفهوم و مؤلفه‌های توسعه پایدار» با میانگین 1/4 در بازه 1 تا 6 در حد متوسط رو به بالاست. نتایج استنباطی نشان داد که: «آگاهی از مفهوم و مؤلفه‌های توسعه پایدار» با دو بعد «ارتباط با مردم» و «هنجارهای متقابل» سرمایه اجتماعی ارتباط معنی دارد و مستقیم دارد اما ارتباط آن با بعد «اعتماد اجتماعی» سرمایه اجتماعی رابطه معنی‌دار نیست. تحلیل رگرسیونی تحقیق نشان داد 36 درصد تغییرات متغیر وابسته را دو بعد «ارتباط با مردم» و «هنجارهای متقابل» که در تحلیل رگرسیونی باقی‌مانده‌اند تبیین می‌کنند. برای بهبود آگاهی از مفهوم و مؤلفه‌های توسعه پایدار، دانش درباره توسعه پایدار باید وارد شبکه‌های ارتباطی افراد جامعه شود. مهم‌تر از آن اعتماد در جامعه باید افزایش یابد تا زمینه رشد دانش درباره توسعه پایدار را فراهم آورد.
participation is an important factor in sustainable development. To this end, people should be informed about sustainable development. However, components of civil society, particularly, social capital, couldn't pave the way for knowledge growth about SD. In the study reported in this paper, the researcher scrutinized the relationship between awareness of SD and social capital in a real circumstance in Meshgin-Shahr. To approach the aims of this survey-based investigation, a researcher-made questionnaire was utilized to gather data from over 18 years old. 382 people were selected as the sample of the study, by applying the random cluster sampling method. The descriptive results of the investigation revealed that people's awareness of SD with an average of 4.1 (reference 1-6) is satisfactory and above the average. Also, there is a significant relationship between ″SD awareness″ and two-dimension of social capital, namely ″contact with people″ as well as ″reciprocal norms″. There is not a significant relationship between another dimension of social capital e.g. ″social trust″ and SD awareness. According to regression, 36 percent of the changes in the dependent variable relies on ″contact with people″ and ″reciprocal norms″. To improve the awareness of SD the knowledge about it should be transmitted between people and in their networks. Moreover, an increase in ″social reliance″ is a prerequisite in knowledge growth about SD.
(
, 
, 
)
