قرص تمام ماه - مجله چیستا ادب و هنر

"پشتش را به یکی از چوب‌های کنار چادر تکیه داد و پاهاش را طاقباز دراز کرد. رو کرد به چهار کارگر-که در مقابلش رو به زمین زانو زده بودند-و گفت: -من زن کاک مرادم!... کاک حیدر تکانی به یال و کوپال درشت خود داد و بلند شد. کاک حیدر سه جوان‌ را از چادر بیرون برد و دور خود جمع کرد. دست توی یقه‌ی خود کرد و کیسه کرباسی خاکی رنگی را بیرون‌ کشید. چند اسکناس لوله شده از آن بیرون آورد و توی دست یکی از جوان‌ها گذاشت و گفت: -روغن و تخم‌مرغ و نان می‌خری و تندی برمی‌گردی. کاک حیدر کیسه را توی یقه‌اش رها کرد. جوان دیگر را کنار کشید و آهسته گفت: -میری چادر کاک حنیف،همون که تو ساختمون نیمه‌ساز اون بالا نگهبانه. سرش را به گوش کارگرهای جوان نزدیک کرد و آهسته گفت: -نکنه از دهن کسی بپره که کاک مراد اعدام شده!بعد آروم‌آروم،یه جوری حالیش می‌کنیم..."