چکیده:
شناگران برای دستیابی به رکورد خوب باید میزان آمادگی و توان بدنی خود را بالا ببرند. یکی از شیوههای
رسیدن به این هدف برنامه تمرینی مناسب و توجه به عوامل بیومکانیکی، فیزیولوژیکی و روانشناختی
اثرگذار بر اجراست که مدنظر مربیان و ورزشکاران قرار میگیرد. رشته ورزشی شنا در مدارس و قرار
گرفتن آن در مسیر پیشرفت میبایست علمی تر و دقیق تر به متدهای تمرینی این رشته ورزشی پرداخت. از
این رو انجام این تحقیق با هدف بررسی مقایسه اثر برنامه تمرینی ٨ هفتهای قدرتی مرکزی بدن و تمرینات
پلیومتریک، در آب و خشکی بر عملکرد عضلانی شناگران امری ضروری بود. طرح تحقیق از نوع بین
گروهی است که در آن مقایسه اثر تمرینات قدرتی و پلایومتریک بر رکورد شناگران شناگران دختر رده
سنی ١٨ تا ٢٠ سال می باشد که تمامی شرکتکنندگان در این تحقیق مورد ارزیابی پزشکی قرار خواهند
گرفت که از طریق اجرای تست پیش آزمون و پس آزمون میباشد که با کمک یکی از همکاران انجام
شد. شرکتکنندگان به صورت تصادفی در دو گروه ١٠ نفره تقسیم شدند. گروه اول به مدت ٨ هفته
تمرینات پلایومتریک و قدرتی در آب و گروه دوم به مدت ٨ هفته تمرین پپلایومتریک و قدرتی را در
خشکی انجام دادند. بعد از انجام ٨ هفته تمرین پلایومتریک و قدرتی پس آزمون برای هر دو گروه برای
تعیین میزان تاثیر مستقل بر پارامترهای مورد نظر مجددا اجرا شد و برای تعیین سرعت، آزمون دوی سرعت
نسخه ١٧ مورد استفاده قرار SPSS ٦٠ متر گرفته شد و در آخر هم برای تجزیه و تحلیل داده ها، نرم افزار
گرفت. نتایج حاکی از آن بود که، در تمرین ترکیبی در آب و خشکی در رکورد ٥٠ و ١٠٠ متر سرعتی کرال سینه، سطح معنی داری آزمون t همبسته زیر 0/05گردید، و این بدین معنی بود که بین پیش آزمون / همبسته زیر ٠٥ t کرال سینه، سطح معنی داری آزمون و پس آزمون (قبل و بعد ازط اعمال تمرین در آب و خشکی در رکورد ١٠٠ متر و ٥٠ متر) تفاوت معنی دار وجود داشته است. همچنین در مقایسه تمرین در خشکی و در آب و تاثیر آن بر رکورد ٥٠ متر و ١٠٠ به این نتیجه می رسیم که تمرین در آبا موثر تر از تمرین در خشکی بوده است. در نهایت به این نتیجه می رسیم متر ١٠٠ در نهایت به این نتیجه میرسیم که با انجام تمرینات در خشکی و آب میتوان بر روی رکوردهای (٥٠ متر ١٠٠ متر) دختران تاثیر گذار بود و باعث افزایش بازدهی دختران شناگر در رشته کرال سینه گردید.
خلاصه ماشینی:
طرح تحقیق از نوع بین گروهی است که در آن مقایسه اثر تمرینات قدرتی و پلایومتریک بر رکورد شناگران شناگران دختر رده سنی 18 تا 20 سال می باشد که تمامي شركتكنندگان در اين تحقيق مورد ارزيابي پزشكي قرار خواهند گرفت که از طریق اجرای تست پیش آزمون و پس آزمون میباشد که با کمک یکی از همکاران انجام شد.
نتایج پژوهش های بسیاری در ارتباط با تمرینات مرتبط با ورزش شنا نشان داده که، علاوه بر تمرینات قدرتی براي حفظ وضعیت بدن، تعادل و تنظیم مناسب بدن در داخل آب، تمرینهاي پلایومتریک، باعث بهبود توان در اندام تحتانی و افزایش توان اندام فوقانی و اجراي بهتر پرش عمودي شده است که براي ورود سریع در آب در زمان استارت، سرعت زیاد شروع و حفظ کارآیی شناگر در زیر آب براي کاهش سرعت افقی مهم و ضروري است.
کويناي ويلک و همکاران 4 (1993) پیشنهادکردهاند که کسب اجراي بهترعضلاني بعد از تمرين پلايومتريک بيشتر از تغييرات ريختشناسي به سازگاريهاي عصبی نسبت داده ميشود و به اين دليل تمرين پلايومتريک ممکن است عملکرد عصبی - عضلانی را افزايش دهد و به وسيله افزايش «ثب 5 y"/>y"/> از آسيبهای زانو جلوگيري ک > همچنین جري و ه 6 l"/>l"/> (1998) درتحقيقي به مقايسه تکنیکهايتمرینی پلایومتریک، در زمینه تأثیر آنها برتوسعه توانایی پرشعمودي پرداختند که در آن آزمودنیها در سه گروه پرشعمقی، پرش عمودي با حرکت مخالف (با مکث) و کنترل تقسیم شدند.