چکیده:
اعجاز قرآن کریم، جذابیت، فصاحت و بلاغت و منحصر به فرد بودن آن موجب شده است که شاعران، جهت عمق بخشیدن و غنای اشعار خود به قرآن روی آورند، بزرگ‌ترین شاعران به شیوه‌های مختلف از این کتاب آسمانی استفاده کرده‌اند که این امر موجب ماندگاری اشعار آن‌ها شده است. در این بین میرزا سید رضی مستوفی، متخلص به بلند اقبال یکی از شاعران گمنام آیینی معاصر توانسته است با خوشه چینی از قرآن کریم، اثری ماندگار را در قالب زیبای شعر بیافریند. در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی تأثیر پذیری اشعار بلند اقبال از آیه‌های قرآن پرداخته شده که در مواردی مستقیماً از یک واژه قرآنی یا بخشی از یک آیه اقتباس کرده و در برخی موارد به صورت تلمیحی به آیات قرآن اشاره نموده و در مواردی هم به صنعت ترجمه روی آورده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که تجلی قرآن در دیوان شاعر به شکل‌های مختلف، بیانگر تسلط شاعر بر قرآن می‌باشد و کم‌تر صفحه‌ای از دیوان شاعر را می‌توان یافت که کلام وحی در آن ظهور نداشته باشد.
خلاصه ماشینی:
com نويسنده مسئول : محمد شفيعي ١٦٨/فصلنامه مطالعات قرآني، سال يازدهم ، شماره ٤١، بهار ١٩٩ مقدمه قرآن کريم کتابي است که در طول تاريخ انديشمندان ، شاعران و هنرمندان بزرگ و پرشماري را به خود مشغول داشته و ميدارد، و همچنان منبع الهام و سرچشمه خلاقيت علمي و هنري بسياري از شاعران و نويسندگان بوده است ؛ به طوري که انديشمندان بزرگي از سفره نعمت هاي قرآن بهره مند شده اند و آثار بزرگ فاخر و در خوري را بر جاي گذاشته اند و در اين ميان ميرزا سيد رضي مستوفي، متخلص به بلند اقبال يکي از اين شاعران و صاحبان حکمت توانسته است با خوشه چيني از قرآن کريم ، اثري ماندگار را در قالب زيباي شعر بيافريند و به رهروان و انسان هاي صاحب کمال و طالب خوبي و انسانيت عرضه نمايد و خدمتي شايسته و در خور ارائه نمايد.
(
, 
, 
)
