چکیده:
در وضعیتی که سرمایهگذار خارجی بر اثر مخاصمات مسلحانه دچار آسیب شده است، قواعد حقوق بینالملل سرمایهگذاری در خصوص حفاظت از سرمایهگذاران خارجی و قواعد حقوق بینالملل بشردوستانه در خصوص حفاظت از غیرنظامیان که شامل سرمایهگذاران خارجی نیز خواهد شد، هر دو معتبر هستند و از آنجا که رویه خاصی در این زمینه موجود نیست، دیوانهای داوری میتوانند به اختیار خود در هر پرونده، یکی از آنها را بهعنوان قانون خاص اولویت داده و بر دعوا اعمال کنند. با توجه به اینکه انتخاب هرکدام از این قواعد منجر به ارائه سطح حمایتی متفاوتی به سرمایهگذاری خارجی خواهد شد، سؤال اصلی تحقیق حاضر آن است که انتخاب کدامیک از قواعد فوق بهعنوان قانون خاص بر دیگری ارجحیت دارد و اعمال هریک موجب چه تبعاتی در اینگونه دعاوی خواهد شد و بر اساس نقض کدامیک میتوان به مسئولیت بینالمللی دولت میزبان سرمایهگذاری استناد کرد. این مقاله با روش اکتشافی به بررسی سؤال فوق پرداخته تا خلأ حقوقی در خصوص تعارض میان حقوق بینالملل بشردوستانه و حقوق بینالملل سرمایهگذاری را در دعاوی سرمایهگذاری ناشی از مخاصمات مسلحانه رفع کند.
When a foreign investor is affected by armed conflict, the rules of international investment law on the protection of foreign investors and international humanitarian law on the protection of civilians, including foreign investors, are both valid and since there is no specific precedent in this regard, the arbitral tribunals may, at their discretion, in each case, prioritize one of them as special law and apply to the dispute. Given that the choice of each of these rules will result in a different level of protection for foreign investment, the main question of the present study is to determine which of the above rules is preferable to the other as special law and what are the implications of applying each one in such dispute and breach of which one can be invoked as the international responsibility of the host state to the investment. This paper analyzes the above question in an exploratory way to remove the legal gap regarding the conflict between international humanitarian law and international investment law in investment disputes arising from armed conflicts.
خلاصه ماشینی:
تعامل میان حقوق بین الملل سرمایه گذاری و حقوق بین الملل بشردوستانه در دعاوی سرمایه گذاری ناشی از مخاصمات مسلحانه علی شهبازیان سیدباقر میرعباسی چکیده در وضعیتی که سرمایه گذار خارجی بر اثر مخاصـمات مسـلحانه دچـار آسـیب شـده است ، قواعد حقوق بین الملل سرمایه گذاری در خصوص حفاظـت از سـرمایه گـذاران خارجی و قواعد حقوق بین الملل بشردوستانه در خصوص حفاظت از غیرنظامیان کـه شامل سرمایه گذاران خارجی نیز خواهد شد، هر دو معتبر هستند و از آنجـا کـه رویـه خاصی در این زمینه موجود نیست ، دیوان های داوری میتوانند به اختیار خـود در هـر پرونده ، یکی از آن ها را به عنوان قانون خاص اولویت داده و بر دعوا اعمـال کننـد.
بر اسـاس ایـن معاهدات ، سرمایه گذاران بدون نیاز به اینکه دولت متبوع ، جانشین آن ها در اقامـه دعـوا شود و حتی بدون نیاز به اذن این دولت ، این امکان را دارند که به صورت مستقیم اقدام به طرح دعوا از طریق داوری، علیه دولـت میزبـان کننـد (میرعباسـی و سـیاوش پـور، ١٣٩٨: ١١١٠) و با استناد به نقض تعهدات مندرج در معاهده ، مسئولیت را بر دولت میزبـان بـار کنند؛ بنابراین این سؤال مقدماتی مطرح می شود که تا چه حد بروز مخاصمات مسلحانه بر استمرار اعمال معاهدات مربوط به حمایـت از سـرمایه گـذاری هـای خـارجی تـأثیر می گذارد؟ با تلاش کمیسیون حقـوق بـین الملـل سـازمان ملـل ١، یـک پـیش نـویس در خصوص آثار مخاصمات مسلحانه بر معاهدات در سـال ١٣٩٠ منتشـر شـده اسـت کـه میتواند منعکس کننده موضع فعلی حقوق بین الملل در این خصوص تلقـی شـود.