چکیده:
پژوهش حاضر درصدد بررسی تطبیقی سحر از منظر سورههای قرآن از جمله «اعراف شعراء و طه» با تاکید بر مکتب سورئآلیسم میباشد. اگر چه سحر از پایههای اعتقادی همۀ ادیان است اما قرآن ضمن تاکید نگاه ویژه به آن داشته است. و در ادبیات عرفانی نیز سحر را از نتایج بارز مجاهده، ریاضتهای عرفانی و تمرکز بر ضمیر ناخودآگاه سورئالیسمی میداند. روش پژوهش حاضر به طریق توصیفی تحلیلی میباشد که با ذکر نمونههایی از قرآن و تشابه آن در مکتب سورئآلیسم نتایج نشان میدهد 1.سحر و جادو در آیههای قرآن و سورئآلیستی زمینۀ مناسبی برای ادعا پروری محسوب میشوند.2.فرهنگ سحر و جادو در ادبیات قرآنی و عرفانی ارتباط تنگاتنگ با عوالم غیبی ودرونی دارند. هدف پژوهش حاضر نگرش تطبیقی و ارائۀ طرحی نظامند به سحر و جادو از دیدگاه قرآن و مکتب سورئآلیسم است .
خلاصه ماشینی:
خلعتبري رحماني (١٣٩٥)، در مقاله اي با عنوان «بررسي تطبيقي چيستي و ماهيت سحر» عنوان کرده است : هنگاميکه بازار سحر و جادو در سرزمين بابل به اوج رسيده بود و جادوگران نابکار از اين رهگذر به آزار و اذيت مردم آن سامان دست درازي ميکردند، گويي مردم چشم اميد به درگاه خدا دوخته و گشايش کار خود را يعني نابودي ساحران نابکار را از خداوند متعال خواستار شدند و خداوند رحيم در رحمتش را گشود و دو فرشته از بارگاه پرعظمت خود به نام هاي هاروت و ماروت به صورت دو انسان مأمور به تعليم روش هاي خنثيسازي و باطل ساختن سحر و جادو کرد و تأکيد نمود که اين تعليمات مايۀ آزمايش است ، مبادا کسي سوء استفاده کند که اگر کند به خدا کفر ورزيده است و اين که خدا در قرآن بر سحر صحه گذاشته است ؛ وليکن نبايد ساحت مقدس پيامبران ابراهيم و سليمان (عليهم السلام ) را متهم به جادوگري کرد.
در حقيقت ميتوان محتواي اين سوره را در چند بخش خلاصه کرد: بخش اول ، طليعۀ سوره است که از حروف مقطعه و سپس عظمت مقام قرآن و تسلي خاطر پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم در برابر پافشاري و خيره سري مشرکان سخن ميگويد و اشاره اي به بعضي از نشانه هاي توحيد و صفات خدا دارد.