چکیده:
استقرار و توسعه تجارت الکترونیکی باعث پیشرفت اقتصاد کشورها و رونق کسبوکارها گردیده است. این امر باعث تغییر در الگوی رقابت، تغییر در نیازهای بازار، تغییر در سهم بازار کسبوکارها، تغییر در بازار هدف و دامنه آن، تغییر در موجودیت سازمانها، تغییر در قوانین و مقررات و تغییر در شیوه برنامهریزی کاری و... شده است. ولی استقرار و توسعه تجارت الکترونیکی با موانعی روبروست که یکی از مهمترین موانع آن وجود مشکلات فرهنگی، فنی و زیر ساختارهاست. ازاینرو یکی از مهمترین مسائلی که در صنایع و تکنولوژیهای وارداتی مطرح میشود، بررسی لزوم بومیسازی در آن صنعت میباشد. در این میان تجارت الکترونیک نیز مثتثنی نبوده و با توجه به جهانیشدن استفاده از تجارت الکترونیک، وارداتی بودن این تکنولوژی و تفاوت ساختاری بسیار مابین کشور مهد تکنولوژی و سایر کشورهای استفادهکننده، کپی مو به مو کلیه دستورالعملها نمیتواند نتایج مطلوبی در پی داشته باشد. با الگوبرداری از کشورهای موفق در توسعه تجارت الکترونیک درمیابیم که تطابق روشها و بومیسازی آنها جهت گسترش و موفقیت تجارت الکترونیک امری اجتنابناپذیر است. اما بومیسازی تجارت الکترونیک به چه معناست و چه محدوده و وسعتی را شامل میشود؟ در این مقاله ابتدا موانع و مشکلات توسعه تجارت الکترونیک و کاربردهای مختلف این تکنولوژی بررسی و تحلیل میشود. سپس بامطالعه و الگوبرداری از کشورهای پیشرو، اقدامات انجامشده در این کشورها جهت غلبه بر مشکلات توسعه تجارت الکترونیک مطالعه خواهد شد و درنتیجه قبل از تدوین استراتژی تجارت الکترونیک، مطالعهای دقیق و عمیقتر راجع به بومیسازی آن طبق عادات، فرهنگ، قوانین، اعتقادات، نیازها و امکانات موجود در کشور انجام میدهیم. در این مقاله مطالعهای جامع در این زمینه صورت گرفته و راههای پیموده شده توسط کشورهای موفق مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت و همچنین گامهای پیموده شده در کشور در این راستا بیان میگردد. سپس به نتایج حاصل از مطالعه میدانی از طریق تکمیل پرسشنامهی تهیهشده که توسط بیش از یکصد نفر از کاربران اینترنت که دارای تجربه تجارت الکترونیک میباشند، تکمیل گردیده و نظریات و تجربیات ایشان جمعبندی گردیده است، اشاره میشود و نتایج مربوطه توسط نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شده و با توجه به مطالب مطالعه شده، و نهایتا اولویتهای بومیسازی تجارت الکترونیک در ایران ارائه میگردد.
خلاصه ماشینی:
سپس بامطالعه و الگوبرداری از کشورهاي پیشرو، اقدامات انجامشده در این کشورها جهت غلبه بر مشکلات توسعه تجارت الکترونیک مطالعه خواهد شد و درنتیجه قبل از تدوین استراتژي تجارت الکترونیک، مطالعهای دقیق و عمیقتر راجع به بومیسازی آن طبق عادات، فرهنگ، قوانین، اعتقادات، نیازها و امکانات موجود در کشور انجام میدهیم.
واژههاي كليدي: 6 بومیسازی1 ، توسعه2، تجارت الکترونیک3، جهانیسازی4، موانع5، دولت الکترونیک Localization Adoption E-Commerce Globalization Barrier E-Government 1- مقدمه تجارت الکترونیک به هدایت تراکنشهای تجاري از طریق اینترنت اطلاق میشود که شامل انتقال اطلاعات با ارزش مربوط به محصول، خدمات و پرداخت ها با استفاده از تکنولوژیهای بر مبناي وب میباشد.
بامطالعه کشورهای اندونزی و بحرین بعنوان کشورهای در حال توسعه و با مقایسه فاکتور های مهم و اساسی دخیل در توسعه تجارت الکترونیک در این دو کشور، با توجه به تفاوت فرهنگی و منطقه ای موجود فاکتورهای مهم و تاثیر گذار بر توسعه تجارت الکترونیک را میتوان به چهار گروه اصلی تقسیم کرد که عبارتند از: طبیعت تکنولوژی، قابلیت های سازمانها، ساختار صنعت و عوامل خارجی.
در مطالعه جامعه فناوري اطلاعات ایران در مقیاس جهانی بر طبق مطالعات انجامشده، فضاي مجازي ایران، دولت الکترونیک وچهارچوب قانونی جاري، تکنولوژي در دسترس، و هزینه هاي مربوطه و نهایتا تایید عمومی جامعه از تجارت الکترونیک بعنوان عوامل توسعه دهنده تجارت الکترونیک برشمرده شده اند و ذکر شده است که بر خلاف کشورهاي توسعه یافته، در کشورهاي در حال توسعه همانند ایران، دولت در بخش توسعه زیر ساختارهاي تجارت الکترونیک دست تنها میباشد و به همین دلیل قدم اصلی براي توسعه تجارت الکترونیک میبایست توسط دولت برداشته شود.