چکیده:
تحقیق در ویژگیهای سبکی یک نویسنده با رویکرد گفتگومندی میتواند منجر به درک و دریافت بهتری از دنیای اثر شود. در یک متن گفتگومند، همه صداها شنیده میشود و صدای نویسنده صدای غالب نیست؛ بلکه نویسنده به همه آواها فرصت برابر میدهد و همه صداهای موافق و مخالف به موازات هم به گوش مخاطب میرسد. رمان بهترین بستر برای آفرینش فضای گفتگومند است.این پژوهش پنج رمان شاخص معاصر (سووشون اثر سیمین دانشور- کولی کنار آتش اثر منیرو روانیپور- طوبی و معنای شب اثر شهرنوش پارسیپور- عادت میکنیم اثر زویا پیرزاد- خانه ادریسیها اثر غزاله علیزاده)را به منظور کشف مولفه های گفتگومندی با روش توصیفی - تحلیلی و به شیوه اسنادی- کتابخانه‌ای، مورد نقد و بررسی قرار داده است. در پاسخ به پرسش اصلی این پژوهش که آیا گفتگومندی میتواند برای این نویسندگان یک ویژگی سبکی شخصی باشد؟؛ باید گفت که این نویسندگان با به کارگیری شگردهای مختلف از جمله، چرخش زاویه دید، ساختار صلیبی، ژانر ریالیسم جادویی و بینامتنیت، چندصدایی و چند زبانی، یک اثر گفتگومند و چند آوا را آفریده اند.بیشترین کاربرد چندصدایی با مولفه سبکبرداری است. همین امر گفتمان غالب متن را به سوی نظر نویسنده هدایت میکند و از بار گفتگومندی متن میکاهد. گفتگوی بینامتنی مشترک این رمانها با هم، گفتمان مقاومت و صدای اعتراض به گفتمان مرد سالار و سنتی است.
Research in the stylistic characteristics of a writer with a Conversation approach can lead to a better understanding of the literary work’s space. In a conversational text, all sounds are heard, and the writer’s voice is not dominant, but the author gives all voices equal opportunity, and all sounds with equal and opposite sounds equal to the ear. The novel is the best background for the creation of the conversational space. This research has examined five contemporary index novels (“Savushun” by Simin Daneshvar, “Gypsy by the fire” by Moniro Ravanipor, “Touba and the Meaning of Night Novel” by Shahrnush Parsipur, “We get used to it” by Zoya Pirzad, “Idrissi's house” by Ghazaleh Alizadeh) in order to explore conversation elements with descriptive - analytical method and in documentary - library method. In response to the main question of this research, can the conversation be a personal style trait for these authors? It should be said that these authors have created a dialogic and multi-voiced approach using a variety of techniques such as angle of view rotation, cross structure, genre of magical and intertextual realism, polyphony and multilingualism. The most commonly used polyphonic component is the style component, which directs the dominant discourse of the text to the author's view and reduces the burden of conversation dialogue. The intertextual conversation of these novels together is the discourse of resistance and the voice of protest against traditional and patriarchal discourse.
خلاصه ماشینی:
این پژوهش پنج رمان شاخص معاصر (سووشون اثر سیمین دانشـور- کـولی کنـار آتـش اثـر منیرو روانیپور- طوبی و معنای شب اثر شهرنوش پارسیپور- عادت میکنیم اثر زویـا پیـرزاد- خانـه ادریسیها اثر غزاله علیزاده )را به منظور کشف موّلفه های گفتگومندی با روش توصیفی - تحلیلـی و به شیوه اسنادی- کتابخانه ای، مورد نقد و بررسی قرار داده است .
ir) Analyzing the characteristic features of diaiogism perspective in contemporary iranian female writers books (40 SH- 80 SH) Maliheh Al Sadat Kashizadeh1, Abolhosein Farzad2 (Corresponding 3 Author), Farhad Tahmasbi Abstract Research in the stylistic characteristics of a writer with a Conversation approach can lead to a better understanding of the literary work’s space.
بـه ایـن نتیجـه رسـیدند کـه دانشـور بـا ایجـاد بسـتر کارناوال ،گفتگو و مکالمه در رمان ،شخصیتها را با ایدئولوژیهای مختلف در تقابل با هـم قـرار داده و یک متن گفتگومند آفریده است .
1 -Hiden Polemic 2 -Heteroglossia روند داستان این رمان بدین شرح است کـه نویسـنده تحـولات سیاسـی و اجتمـاعی و اقتصادی در سال های جنگ جهانی دوم در شهر شیراز را بـه تصـویر میکشـد و بـا حـدیث خون سیاوشان هنرمندانه به آن جنبه حماسی و اساطیری میبخشد .
بیشترین تکیه این نویسندگان برای ایجـاد یـک بافـت گفتگومنـد در مـتن ، استفاده از عنصر چند زبانی و چند صدایی بـا سـاختار سـبکبرداری اسـت کـه همـین امـر گفتمان غالب متن را به سوی نظر نویسنده متمایل کرده و از بار گفتگومندی مـتن کاسـته است .
(
, 
, 
)
