چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی میزان اثربخشی مداخلات روان‌شناختی بر خودپنداشت دانش‌آموزان بر اساس پژوهش‌های انجام‌شده در ایران بین سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۷ صورت گرفت. روش این پژوهش، فراتحلیل و جامعه آماری آن، شامل تمام بررسی‌های انجام‌شده در کشور بین سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۷ بود که در پایگاه‌های اطلاعاتی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، مجلات تخصصی نور، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، بانک اطلاعات نشریات کشور، و مرکز اسناد و مدارک علمی ایران دردسترس بودند. به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات لازم از فهرست استفاده شد. پس از جمع‌آوری اطلاعات و بررسی ملاک‌های ورود و خروج، 20 اندازه اثر از 18 پژوهش که دارای شرایط لازم بودند، به‌دست آمد. از نمودار قیفی، روش رگرسیون خطی ایگر و Nایمن از خطای روزنتال و آزمون Q برای بررسی مفروضات فراتحلیل استفاده شد. اندازه اثر ترکیبی حاصل از بررسی تحت مدل اثرات تصادفی برابر با 526/1 به‌دست آمد که نشان‌دهنده اثربخشی مثبت مداخلات بود؛ بنابراین از یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که مداخلات روان‌شناختی بر خودپنداشت دانش‌آموزان اثربخشی مطلوبی دارد.
ct
the aim of this study was to evaluate the effectiveness of psychological interventions on students’ self-concept based on studies in Iran from 1390-1397. The method of this study was meta-analysis. The statistical population included all related studies in the country from 1390-1397 which were available in Institute for Humanities and Cultural Studies, Noormags, SID, Magiran, and Irandocs databases. For collecting data, a checklist was used. After checking the inclusion and exclusion criteria, 20 effect sizes were computed from 18 studies. The comprehensive meta-analysis software (CMA-2) was used to analyze the collected data. In this regard, a Funnel plot, Egger's linear regression method, Rosenthal's fail-safe N and Q test were used to investigate the meta-analysis assumptions. The calculated combined effect size based on the random model was 1.526, which indicates the positive effect of interventions. According to the findings, it can be concluded that psychological interventions have improving effects on students' self-concept.
(
, 
, 
)
