چکیده:
مقاله حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش زبان بدن بر طرحوارههای اطاعت و بازداری هیجانی دانشجویان انجام شد. روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان مرد و زن واحدهای دانشگاه آزاد تهران تشکیل دادند که ۳۰ نفر از آنان به شیوه در دسترس انتخاب شدند و با روش تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای گردآوری دادههای پژوهش در مراحل پیشآزمون و پسآزمون از گویههای اطاعت و بازداری هیجانی پرسشنامه طرحواره یانگ استفاده شد. آموزش زبان بدن براساس برنامه بنیاسدی و دسوزا (۲۰۱۱) در ۸ جلسه و در هر جلسه به مدت ۹۰ دقیقه برای دانشجویان گروه آزمایش اعمال گردید. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS ۲۲ مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس تکمتغیری نشان داد که تفاوت معناداری بین پسآزمون نمرات اطاعت و بازداری هیجانی گروه آزمایش و گروه کنترل وجود داشت. طبق این نتایج، ۷/۲۴ درصد از واریانس تغییرات در طرحواره اطاعت توسط آموزش زبان بدن قابل تبیین است. همچنین نتایج نشان داد ۳/۲۵ درصد از واریانس تغییرات در طرحواره بازداری هیجانی توسط آموزش زبان بدن تبیین میگردد. بنابراین میتوان نتیجهگیری کرد که آموزش زبان بدن بر کاهش طرحوارههای اطاعت و بازداری هیجانی دانشجویان موثر است..
خلاصه ماشینی:
لذا در جهت تعدیل این طرحوارهها، این سوال مطرح میشود که آیا آموزش زبان بدن بر طرحوارههای اطاعت و بازداری دانشجویان اثر دارد؟ شگفتانگيز است که در طی ميليونها سال زندگی بشر جنبههای غيرکلامی ارتباطات او فقط از دهه 1960 میلادی بطور جدی مورد مطالعه قرار گرفته و عامه مردم از وجود آنها زمانی آگاه شدند که جوليوس فست در سال 1970 کتابی درباره زبان بدن منتشر کرد.
زبان بدن ارتباط غیرکلامی است که برای تمامی جنبههای برقراری ارتباط، بدون استفاده از تکلم صورت میگیرد و میتواند مواردی مانند تماس فیزیکی، حرکات چشم و لبخند باشد که بر اثر آن فرد جذاب، حرفهای، قابل اعتماد و مهربان به نظر برسد.
جدول4: نتایج تحلیل کوواریانس تکمتغیری برای طرحواره اطاعت {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} همانطور که جدول 4 نشان میدهد، با در نظر گرفتن 126/16F = که در سطح 000/0 معنادار است، آموزش زبان بدن بگونهای معنادار، تبیین کننده 7/24 درصد از واریانس تغییرات نمرات طرحواره اطاعت دانشجویان است.
جدول8: نتایج تحلیل کوواریانس تکمتغیره برای بازداری هیجانی {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} همانطور که جدول 8 نشان میدهد، با در نظر گرفتن (147/9 = F) که در سطح 005/0 معنادار است، آموزش زبان بدن بگونهای معنادار، تبیین کننده 3/25 درصد از واریانس تغییرات نمرات طرحواره بازداری هیجانی دانشجویان است.
بنابراین فرضیه دوم پژوهش تأیید میگردد و میتوان ادعا کرد که آموزش زبان بدن بطور معناداری طرحواره بازداری هیجانی را در دانشجویان کاهش داده است.
نتایج پژوهش نشان داد که آموزش زبان بدن بر طرحواره بازداری هیجانی دانشجویان تأثیر دارد.