چکیده:
بررسی عملکرد شناختی و حرکتی در سالمندان می تواند موجب شناخت ریسک فاکتورهای مرتبط با افتادن گردد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه و بررسی رابطه بین عملکرد شناختی و حرکتی در سالمندان با و بدون تجربه افتادن بود. 60 سالمند با و بدون تجربه افتادن به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آزمون خلاصه معاینه روانی (MMSE)، آزمون ظرفیت حافظه کاری، زمان واکنش، آزمون بازداری پاسخ، تست برگ (Berg)، آزمون تعادل تاندم، 6 دقیقه پیاده روی و اعتماد تعادل در گروه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. برای مقایسه داده های در دو گروه، از آزمون تی تست و برای بررسی رابطه بین متغیرها و پیش بینی سقوط از ضریب همبستگی پیرسن و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. سطح معنی داری ( 05/0>p ) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد سالمندان دارای تجربه افتادن در آزمون های تعادلی و شناختی عملکرد ضعیف-تری نسبت به سالمندان بدون تجربه افتادن داشتند. نتایج همبستگی و رگرسیون نشان دادند، تست برگ، تعادل تاندم، بازداری و MMSE بیشترین ارتباط را با سقوط دارند. با توجه به این نتایج، افتادن در سالمندان با ضعف در عملکرد تعادلی و همچنین زوال شناختی همراه است. سن، یکی از فاکتورهای پیش بینی کننده افتادن می باشد و تقریباً بیش از 25 درصد از عملکرد حرکتی در ارتباط با ظرفیت های شناختی می باشد.
The evaluation of cognitive and motor performance can lead to a recognition of the risk factors associated with falling. The aim of this study was to compare cognitive and motor functions in elderly with and without experience of falling. In so doing, 60 elderly with and without falling experience voluntarily participated in this study. Mini Mental examination Test, working memory capacity test, reaction time, inhibition test, Berg balance test, tandem balance test, 6-minute walking test and balance confidence test were all administered to the groups. To analyze the data thus obtained, and to examine the relationship between the variables for estimated fall, independent samples t-test and regression analysis were run. The significance level was considered as p
خلاصه ماشینی:
براي مقايسه داده هاي در دو گروه ، از آزمون تي تست و براي بررسي رابطه بين متغيرها و پيش بيني سقوط از ضريب همبستگي پيرسن و رگرسيون چند متغيري استفاده شد.
هدف از اين مطالعه مقايسه فاکتورهاي شناختي و عملکردي در دو گروه با و بدون تجربه افتادن و همچنين بررسي و مقايسه عوامل شناختي و تعادلي در پيش بيني سقوط خواهد بود.
براي سنجش عملکرد حرکتي افراد از آزمون برگ (Berg)، شش دقيقه پياده روي و پرسشنامه اعتماد تعادل استفاده گرديد (٢٨) و همچنين تعادل ايستا در حالت ايستادن تاندم مورد اندازه گيري قرار گرفت (٢٧).
نتايج مطالعه درويتر و همکاران (٢٠١٧) همسو با اين يافته نشان داد که کاهش نمره MMSE در افرادي که تجربه افتادن ناشناخته دارند، يکي از عوامل پيش بينيکننده سقوط ميباشد (٣٣).
نتايج آزمون برگ ، آزمون تعادل تاندم و آزمون ٦ دقيقه پياده روي نيز نشان دادند عملکرد تعادلي در سالمندان داراي سابقه افتادن به طور معنيداري ضعيف تر از گروه کنترل (بدون تجربه سقوط ) بوده است .
Dual‐tasking effects on gait variability: The role of aging, falls, and executive function.
Dual-tasking effects on gait variability: The role of aging, falls, and executive function.
The role of higher-level cognitive function in gait: executive dysfunction contributes to fall risk in Alzheimer’s disease.
The effect of dual task and executive training on pattern of gait in older adults with balance impairment: A Randomized controlled trial.
Reaction time and postural sway modify the effect of executive function on risk of falls in older people with mild to moderate cognitive impairment.