چکیده:
بی تردید بهبود بهره وری و حذف و یا خنثی کردن موانع آن از اهداف مهم هر سازمان قلمداد میشود. بررسی این عوامل (تسهیل کنندهها و یا موانع بهره وری) میتواند به سازمانها در تحقق این هدف کمک کند. تلاش پژوهش حاضر، بررسی رابطهی بین ابعاد تقدیرگرایی با بهرهوری نیروی انسانی میباشد. این پژوهش به شیوه توصیفی – پیمایشی انجام شده و جامعه آماری آن کارکنان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است. نتایج پژوهش نشان میدهد که بین ابعاد تقدیرگرایی و بهرهوری نیروی انسانی رابطه منفی و معناداری وجود دارد، هر چه باور افراد در شکستها و موفقیتهایشان به تقدیر و سرنوشت زیاد باشد، تلاش کمتری برای دستیابی به موفقیت انجام میدهند و بدین ترتیب نمیتوان انتظار داشت بهرهوری افراد ارتقا یابد.
خلاصه ماشینی:
نتـايج پژوهش نشان مي دهد که بين ابعاد تقديرگرايي و بهرهوري نيروي انساني رابطه منفي و معناداري وجـود دارد، هر چه باور افراد در شکست ها و موفقيت هايشان به تقدير و سرنوشت زياد باشد، تلاش کمتري براي دست يابي به موفقيت انجام مي دهند و بدين ترتيب نميتوان انتظار داشت بهرهوري افراد ارتقا يابد.
بنابراين با عنايت به اهميت موضوع، هدف اين پژوهش بررسي رابطه بين تقديرگرايي با بهرهوري نيروي انساني است .
اين پژوهش ادعا دارد بين تقديرگرايي افراد سازمان با بهره وري نيروي انساني رابطه منفي وجود دارد و تلاش دارد اين فرضيه را آزمون کند مدل مفهومي پژوهش براي تدوين چارچوب مفهومي اين پژوهش ، از مباني نظري و پژوهش بهرهوري و تقديرگرايي استفاده شده است .
آزمون فرضيه هاي پژوهش : فرضيه اصلي: بين تقديرگرايي و بهرهوري نيروي انساني رابطه منفي و معناداري وجود دارد.
همان گونه که در جدول ٥ نشان داده شده است بين تقديرگرايي و بهرهوري نيروي انساني با ضريب همبستگي ٠/٧٠٩- رابطه منفي و معناداري (در سطح اطمينان ٩٥ درصد) وجود دارد.
بر اين مبنا، پژوهش حاضر به منظور بررسي و تبيين ارتباط بين تقدير گرايي و بهره وري نيروي انساني انجام شده است .
يافته هاي پژوهش حاکي از ارتباط منفي بين تقديرگرايي و بهرهوري نيروي انساني است .
Survey on Affecting Factors on Human Resource Productivity as View Point of Administrative Staff of Shiraz University of Medical Sciences.
Annual Seminar of Health Services Management, Publication of Isfahan University of Medical Sciences; ١.