چکیده:
آغاز دوره ی مدرن یکی از مناقشه برانگیزترین برهه های تاریخی در قاره ی اروپا و به طور خاص در انگلستان، محسوب می شود. نظام سیاسی اجتماعی انگلستان در آغاز دوره ی مدرن با چالش های جدید و بنیادین متعددی روبرو شد. ظهور معرفت شناسی مدرن در سایه ی دستاوردهای علمی و تجربی دانشمندان در این دوره، اعتبار آموزه های مسیحی قرون وسطایی که شالوده ی اصلی نظام سیاسی اجتماعی انگلستان بودند را به چالش می کشید. بر این اساس روشنفکران و طبقات تحصیل کرده ی جامعه نیاز به تغییر در اصول این نظام را بیش از هر زمان دیگری احساس می کردند. بی گمان آثار ادبی در این دوره، و به طور خاص نمایشنامه، این رویارویی فکری و سیاسی بین سنت و گفتمان های نوظهور را منعکس می کنند. نوشتار حاضر، این تقابل ایدئولوژیک را با بهره جستن از رهیافت انتقادی مادیگرایی فرهنگی در نمایشنامه ی انتقام آنتونیو اثر جان مارستون مورد بررسی قرار می دهد.
The early modern period is one of the most controversial eras in western history, in general, and in England, in particular. The long-established socio-political structure of England encountered a number of fundamental emerging challenges in the early modern period. With the rise of a new episteme and in the wake of unprecedented experimental discoveries of scientists in this era, Biblical and medieval teachings upon which the socio-political structure of England was mainly founded, were seriously put into question. Hence, the intellectuals and elites of the English society increasingly felt the need for an indispensable change in the principles of this system. There is no denial that literature in this epoch, and theatre in particular, reflect this intellectual confrontation between Christian traditions and emerging secular discourses. In this paper, the author adheres to the tenets of British cultural materialism to shed some new light on this ideological conflict in the early modern epoch as being represented in John Marston's "Antonio's Revenge".
خلاصه ماشینی:
اين اصطلاح ، نخستين بار توسط ريموند ويليامز٧، منتقد و نويسندة مارکسيست انگليسي به کار برده شد و پس از آن ، شماري از منتقدان نوانديش و ساختارشکن در آثارشان به توضيح و بازگفت اصول فلسفي ، سياسي و اجتماعي اين رهيافت نو پرداختند و از __________________________________________________________________________ ١ Stephen Greenblatt ٢ Jonathan Dollimore ٣ Alan Sinfield ٤ Raymond Williams ٥ Louis Althusser ٦ Cultural Materialism ٧ Raymond Williams مباني آن ، براي ارائۀ خوانش هاي نوين آثار ادبي ، بويژه نمايشنامه هاي رنسانس انگلستان ، بهره جستند.
به مانند تاريخگرايي نوين ، ماديگرايي فرهنگي نيز در صدد آن است که نشان دهد انگارگان و به تبع آن ؛ نظام سياسي اجتماعي و مذهبي غالب ، چگونه سعي در حفظ و گسترش سيطرة خود در جامعه دارد و در اين ميان ، از طريق چه سازوکارهايي خود را در لحظات خطير تهديد و چالش ، با شرايط جديد بازتعريف مي کند، بي آنکه استيلا و مقبوليت عامش را از دست بدهد.
به سخن ديگر، استيلاي عناصر فرهنگي غالب در هر جامعه ، همواره از __________________________________________________________________________ ١ residual ٢ emergent جانب ارزش هاي فرهنگي ديگر تهديد مي شوند، بنابراين ، عليرغم اين واقعيت که يک متن ادبي بي ترديد ابزاري براي تحکيم بنيان هاي يک نظام فرهنگي اجتماعي مسلط است ، از نظر ماديگرايان فرهنگي ، همين متن ادبي نشان مي دهد به چه سان يکپارچگي و چيرگي آن نظام فرهنگي اجتماعي به وسيلۀ تناقضات و کشمکش هايي که خود آن نظام سعي در سرکوبشان دارد، از درون به چالش کشيده مي شود.