چکیده:
کوششی که بنده حقیر در این مقاله کرد هام بررسی سیر تاریخی و محتوایی طنز از زمان
مشروطه تا زمان حال می باشد. گر چه در جامعه ما در تبلیغات و رسانه های تصویری
کمتر از طنز استفاده می شود اما هر انسانی می تواند با بررسی دقیق مطالب روزنامه ها و
کتابها اندکی پی به مطالب طنز برد.
ولی اگر روزنامه های طنز بیشتر شود مردم به مسائل مهم اجتماعی، سیاسی و فرهنگی
و اقتصادی بیشتر توجه دارند و راهکارهای بهتری نسبت به مسائل جامعه دارند.
خلاصه ماشینی:
پيش از آن تاريخ ، سابقه اي روشن از اثر ادبي هجو (هزل يا طنز) در کشورمان در دست نيست و صاحب نظران سرودن شعر هجايي در ادبيات فارسي را نتيجه ارتباط با اعراب پس از آمدن اسلام به ايران مي دانند.
پيروزي انقلاب مشروطيت نقطه عطفي در تاريخ طنز کشورمان به شمار مي آيد از جمله آثار ميرزا اشرف الدين گيلاني در نشريه «نسيم شمال » که نقطه اوج طنز سياسي – مردمي است .
اين حرکت که با تولد ستون «دو کلمه حرف حساب » به قلم کيومرث صابري فومني «گل آقا» در روزنامه اطلاعات آغاز مي شود مشخصه هاي نويني را براي طنز سياسي کشورمان رقم مي زد و تعريف جديدي از حدود آزادي در طنز را به جامعه ارائه مي دهد.
آغاز به کار مجله گل آقا را در پاييز ١٣٦٩ از نظر پرداختن به بعد تصويري کار مي توان مکمل اين حرکت نوين در طنز سياسي کشورمان به شمار آورد.