چکیده:
نظرسنجی، یکی از مهم ترین و شایع ترین ابزارهای سنجش افکار عمومی به منظور
درک برداشت ها و ذهنیت های توده مردم نسبت به سیاست ها و اقدامات داخلی و
خارجی کشورها به حساب می آید. کارآمدی نظرسنجی ها سبب شده است که
استفاده از آن در قرن بیستم با اقبال بسیاری مواجه شود به گونه ای که نخبگان
سیاسی، سیاستگذاران و تصمیم گیرندگان نظام های سیاسی برای آگاهی از
خواسته ها، انتظارات و بازخورد سیاست های داخلی و خارجی خود، در موارد
بسیاری از نظرسنجی های علمی که توسط موسسات معتبر تخصصی نظرسنجی
تهیه شده است، بهره گرفته اند. با این وجود، علی رغم، بکارگیری معیارهای علمی
در نظرسنجی های صورت گرفته توسط این مو سسات، همواره اختلاف نظرهایی
در نتایج نظرسنجی ها مشاهده می شود. این مساله در مورد نظرسنجی های مختلفی
که در آمریکا در مورد سیاست خارجی این کشور در قبال برنامه هسته ای ایران
منتشر شده نیز کاملا آشکار است . درعین حال، با توجه به اهمیت درک ذهنیت
افکار عمومی آمری کا نسبت به رفتار دولت این کشور در قبال برنامه هسته ای
ایران و همچنین کاربست دیپلماسی عمومی موثر در سیاست خارجی جمهوری
اسلامی ایران در این زمینه، این مقاله به بررسی مقایسه ای 15 نظرسنجی معتبر که
توسط 12 موسسه نظرسنجی قبل و بعد از توافق ژنو صورت گرفته پرداخت ه و
دیدگاه های هر کدام را مورد بررسی قرار داده است . یافته های این پژوهش نشان
می دهد که اگرچه تنها تعداد محدودی از مردم در آمریکا، تحولات مرتبط با
پرونده هسته ای ایران را از نزدیک پیگیری می کنند و تردیدها و نگرانی هایی در
افکار عمومی این کشور در قبال ایران و فرجام مذاکرات هسته ای با آن وجود
دارد اما اکثریت جامعه آمریکا از راهکارهای دیپلماتیک در قبال ایران و از
جمله توافق ژنو حمایت م ی کنند. با این وجود، گرایشات حزبی افراد و نمونه
سوالات ارائه شده در این نظرسنجی ها عملا نقش مهمی در نتایج بدست آمده
داشته اند.
خلاصه ماشینی:
درعين حال ، با توجه به اهميـت درک ذهنيـت افکار عمومي آمريکا نسبت به رفتار دولت اين کـشور در قبـال برنامـه هـسته اي ايران و همچنين کاربست ديپلماسي عمومي موثر در سياست خـارجي جمهـوري اسلامي ايران در اين زمينه ، اين مقاله به بررسي مقايسه اي ١٥ نظرسنجي معتبر کـه توسط ١٢ موسسه نظرسنجي قبل و بعد از توافق ژنو صـورت گرفتـه پرداختـه و ديدگاه هاي هر کدام را مورد بررسي قرار داده است .
ديدگاه افکار عمومي آمريکا در قبال ايران و برنامه هسته اي آن قبل از توافق ژنو اکثريت عمده آمريکائيان ، اعتماد و اطميناني نسبت به ايران نداشـته و بـا ديـده ترديـد بـه رفتارهاي آن مي نگرند؛ با اين وجود، نتايج نظرسنجي ها نشان مي دهد کـه آنـان از احيـاي ديپلماسي در قبال ايران حمايت مي کنند.
ديدگاه افکار عمـومي آمريکـا در قبـال اسـتدلال هـاي موافقـان و مخالفـان استراتژي مطلوب سياست خارجي آمريکا در قبال برنامه هسته اي ايران در نظرسنجي که در ميان ٧٤٨ آمريکايي در خلال ٢٨ ژوئن تـا ٧ جـولاي ٢٠١٤ توسـط مرکز مطالعات امنيتي و بين المللي در دانشگاه مريلند صورت گرفته است ، تلاش شده است براي مشارکت کنندگان در نظرسنجي ، استدلال دو طرف موافق و مخالف در مورد استراتژي آمريکا در قبال برنامه هسته اي ايران ارائه شود و سپس ديدگاه آمريکائيان در موافقـت يـا مخالفت با هرکدام از اين استدلالات مشخص گردد ٥ـ١.
ديدگاه افکار عمومي آمريکا در مورد استدلال هاي موافـق بـا مـذاکره غنـي سـازي محدود: استدلال اول : توافق با ايران در مورد محدودسـازي و نظـارت بيـشتر بـر تاسيـسات هسته اي آن ، ريسک دستيابي ايران به سلاح هسته اي را کاهش مي دهد o بيش از ٦٠ درصد مجموع پرسش شوندگان (اعم از دموکرات و جمهـوري خـواه ) اين استدلال را متقاعدکننده ارزيابي کرده اند.