چکیده:
جامعۀ بشری از آغاز تا به امروز گرفتار جنگ، کشتار، خشونت و قربانی نزاعهای مختلف قومی، دینی و سیاسی بودهاست. یکسویهنگریهای انجامگرفته، نبود مدارا، تساهل و تسامح در نابودی سرمایههای انسانی، فرهنگی و اجتماعی، نقش اصلی را داشتهاست. مدارا و تحمّل یکی از حلقههای مغفولماندۀ اخلاقیّات در تاریخ اجتماعی بسیاری از ملل جهان است. شناخت و بازنگری آرای گذشتگان در متون ادبی به عنوان آینه و ساماندهندۀ جامعه میتواند ما را در کاهش یا حلّ چالشهای فرارو در عرصههای داخلی و خارجی کمک کند. نویسندگان مقاله درصددند تا تحمّل و مدارا را به عنوان یکی از الگوهای اخلاق اجتماعی در قصاید حکیم ناصرخسرو قبادیانی بررسی و تحلیل کنند. یافتههای پژوهش نشان میدهد که موضوع مدارا، به شکلهای گوناگون از سوی شاعر خِرد به تصویر کشیده شده است. علی رغم سفارشهای این شاعر به رعایت تحمّل و مدارا، به علّت غلبۀ تعصّب، تحجّر، جزماندیشی و... گسترش آن در جامعۀ عصر ناصرخسرو، امکانپذیر نبودهاست و سرانجام کار شاعر به حذف، راندن و تاراندن انجامیده است.
Human society has been suffering from war, killing, cruelty and victim of various religious, political and racial conflicts. Lack of tolerance, bearing each other, indulgence in devastating human, cultural and social capitals have key roles in these challenges. Tolerance and bearing which have a special place in field of religion ethics are one of the circles in social history of many nations. Reviewing and recognizing ideas of those who lived in the past about literacy texts which on the one hand the are the mirror of the society and on the other hand have organized it could help us in solving challenges of our modern them. The subject tolerance contained in many Iranian poets. These poems follow Iranian-Islamic culture patterns where odes of Naser Khosro Qobadiani are one of their most prominent one. Hakim Naser Khosro after a spiritual development devoted his religion, mind and poem to develop moral themes. The authors of the present article try to analyze and investigate tolerance as one of the social moral patterns in odes of Hakim Yamgan. The findings of the research indicate that tolerance has various forms including religious tolerance, social tolerence and so forth which were emphasized by the poet. Despite of recommendation of Naser Khosro to respect tolerance , the society didn’t accept it because of bias, intolerance and fanaticism.
خلاصه ماشینی:
وي در مقالۀ خود، ضمن شرح واژة تساهل و مقايسۀ برداشت ايـن مفهـوم در فرهنگ غرب و اسلام ، با نگاهي بـه اوضـاع سياسـي و اجتمـاعي عصـر حـافظ ، بـه بررسي و تحليل مؤّلفه هاي گوناگون مدارا در ديوان اين شاعر پرداخته است .
در تاريخ اديان ابراهيمي اين واقعيت به خوبي خود را نشان ميدهد قرآن کريم به عنوان مصدر نخستين مرجع اسلامي بـه تصـريح از تسـامح و تسـاهل سخن ميگويد و در تشريع احکام ، آن را مورد توجّه قرارميدهد (حنيف ٩٩:١٣٧٧) کـه ميتوان آن را به قسمت هاي گوناگوني دسته بندي کرد.
از اين رو ميتوان گفت : در جامعۀ عصر ناصرخسرو از وجود و انباشت ضـرورت هاي زنـدگي اجتمـاعي؛ يعنـي مـدارا و سازگاري، احترام به عقايد و مـذاهب مختلـف و تسـاهل خبـري نبوده اسـت و وجـود ناهنجاريها، ناسازگاري و عدم تحمّل افکار و عقايد يکديگر، همزيستي اجتماعي را بـه چالش کشانده است .
يکي از موضوعات اساسي اخلاقـي کـه در قصـايد ايـن شاعر نمود زيادي دارد؛ بحث مدارا، تسامح و تساهل است که حوزه هاي مختلفي چـون مداراي ديني– مذهبي، سياسي، قوميتي، ملّيتي و مدارا با فرهنگ ها و سـنن مختلـف و...
با وجود اين ناصرخسـرو بـه عنوان يک حکيم ديني براي تسهيل و تکامل روابط اجتماعي بر مبناي ارزش هاي اخلاقـي و انساني مانند تحمّل و مدارا پافشاري ميکند.