چکیده:
روابط ترکیه با سوریه، عراق، ایران، اسرائیل نشان میدهد که ترکیه به صورت قابل توجهی در زمینه سیاست خارجی انعطافپذیر است و به طور مداوم در حال بالا بردن ابزارهای سیاست خارجی خود است و به میزان زیادی امنیت ترکیه با قدرت نرم مرتبط است. استراتژی ترکیه در زمینه نگاه به امنیت گروههای جمعیتی و رفاه کلی آنها به استراتژی اروپا نزدیک است. تغییرات داخلی ترکیه، ترکیب دموکراسی، رشد اقتصادی از عواملی اصلی در تشکیل سیاست خارجی جدید ترکیه و ظهور ترکیه به عنوان یک قدرت تجاری، ثبات نیروها و تشویق صلح در منطقه بوده است
خلاصه ماشینی:
ترکيه با افزايش فرايند دموکراسي سازي ورشد سريع اقتصادي توانست خود را به عنوان يک بازيگر مهم و تاثيرگذار در منطقه معرفي کند در اين مقاله تلاش ميشود که نشان داده شود سياستمداران فعلي ترکيه در حال تلاش هستند تا انعطافپذيري و نرمش را در سياست خارجي ترکيه نشان دهند .
١- امنيت براي هرکس ٢- برتري گفتگو سياسي به طوري که ابزار حل بحرانهاست ٣- وابستگي اقتصادي به هم بعنوان نظم در خاورميانه که نميتواند در يک فضاي بسته و جداگانه بدست آيد ٤- همزيستي فرهنگي وتکثرگرايي در اين زمينه نخست وزير سابق ترکيه ، رجب طيب اردوغان بيان کرده است "سرنوشت کشورها در منطقه به هم پيچيده شده است "اردوغان مدعي است نفوذ رو به 141 رشد ترکيه در جنوب و شرق آن باري را از دوش اتحاديه اروپا برداشته است .
بيتاثيري سياست اتحاديه اروپا در منطقه و نابودي تسلط سنيها در عراق به دنبال جنگ در سال ٢٠٠٣ و ترک فضاي باز براي نفوذ گروهاي شيعي در ايران و حوادثي از اين قبيل منجر شده است که ترکيه به عنوان يک قدرت مرکزي جديد در حال ورود به خاورميانه باشد که توسط نيروهاي سني سنتي مصر و عربستان تخليه شده است .
ترکيه با سياست هاي فعلي اسرائيل به سمت سوريه ايران و فلسطين مخالف هست اين مساله منجر به چرخش روابط ترکيه شده است و اردوغان در اجلاس داووس در ژانويه ٢٠٠٩ جلسه را ترک کرد.