چکیده:
در جوامع عصر حاضر مردمسالاری به الزامی برای حکمرانی تبدیل شده که مشروعیت آن نیازمند ارتباط دولت با شهروندان است. شکلگیری این ارتباط از یک سو سبب میشود مسائل عمومی به جای منافع خواص در دستور کار دولتمردان قرار گیرد و از سوی دیگر تعامل شهروندان با یکدیگر، تفاوت آراء را کمرنگ و منفعت جمعی را برجسته میسازد. هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل مؤثر بر شکلگیری شبکههای سیاسی است. به منظور تحقق این هدف از روش تحقیق آمیخته استفاده شد. در گام اول با 12 نفر از خبرگان مصاحبه شد و سپس مصاحبهها با استفاده از روش تحلیل تِم مورد تحلیل قرار گرفت. بعد از شناسایی عوامل مؤثر بر شکلگیری شبکههای سیاسی از نظر خبرگان، پرسشنامهای در بین 370 نفر از شهروندان منطقه شش تهران توزیع گردید. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که در نظر شهروندان مهمترین عامل اثرگذار برای افزایش حضور در شبکههای سیاسی توسعه شبکههای اجتماعی است که میتواند حضور فعال در عرصههای سیاسی را در آنان نهادینه سازد.
Abstract: In present time, democracy in almost all societies is a vital feature for good governance. Good governance ,in turn, could ensure the governments’ legitimacy via intimate relationship between the governors and the governed. One of the basic mechanism for relationship between governments and citizens is the formation of political networks. The purpose of this study is to identify factors affecting the formation of political networks. Based on the review of literature and interview with 12 political experts of the field (using theme analysis) the determinants influencing political networks were explored. In the next step a survey was conducted among 370 citizens of Tehran’s 6th.district. The findings show that in the eyes of the citizens forming and improving social networks is the most influencing factor for institutionalizing political networks..
خلاصه ماشینی:
تحقق اين امر نيازمند بحث مستمر بين شهروندان است تا مسائل عمومي را طرح ٣ کرده ، براي حل مسائل (مبتني بر دستورکار) راه حل هاي جايگزين ارائه داده ، از راه حل ها با استفاده از استدلال و منطق حمايت نموده و در نهايت از طريق تشويق بعضي از بديل ها نتيجه گيري نمايند (٢٠٠٤ ,Rho).
2 از سوي ديگر شکل گيري بستر بحث سياسي بين شهروندان و وجود تعامل بين آنان و مسئولان که به معناي همان شبکه هاي سياسي است ، زمينه ساز اعتماد سياسي بوده و با افزايش دانش سياسي شهروندان حضور فعالانه و آگاهانه آنان در عرصه سياسي را بهبود مي بخشد.
بنابراين مطالعه حاضر با بهره گيري از روش پژوهش آميخته سعي دارد به اين سؤال پاسخ دهد که چه عواملي سبب مي شود شهروندان تمايل بيشتري به بحث پيرامون مسائل سياسي با يکديگر داشته باشند و با مسئولان شان تعامل بيشتري برقرار نمايند؟ مروري بر ادبيات پژوهش تعريف شبکه هاي سياسي يکي از انواع مشارکت عمومي صداي عامه ٤ است .
در مقابل اگر مسئولان سياست بازي داشته يا همان هنجارهاي سياسي دموکراتيک را بپذيرند يعني حق مشارکت سياسي و مدني (بعد فرهنگ مدني ) را براي همه افراد بپذيرند و حقوق سياسي را به مخالفان دولت يا نظام نيز اعطا نمايند (بعد تحمل سياسي ) (١٩٩٦ ,Richard &Booth )، شهروندان اين امکان را خواهند يافت که نظرات خود، هر چند مخالف با آنان ، را مطرح سازند.
A new engagement: political participation, civic life, and the changing American citizen.