چکیده:
هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین مسئولیت اجتماعی و جو اخلاقی با عملکرد ورزشی ادراک‌شده بازیکنان والیبال بود. روش‌شناسی: روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق را بازیکنان والیبال استان خراسان شمالی در رده سنی بزرگسالان تشکیل دادند که در مسابقات باشگاهی سال 94-93 حضور داشتند (216 نفر) و نمونه گیری به‌صورت کل شمار انجام شد. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های مسئولیت اجتماعی (کارول، 1989)، با 19 گویه و پنج بعد، جو اخلاقی (ویکتور و کالن، 1988)، با 26 گویه و 6 بعد و عملکرد ادراک‌شده (گلن، 2003)، با 6 گویه در یک طیف 5 درجه‌ای لیکرت (1=بسیار کم، 5 = بسیار زیاد) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد مسئولیت اجتماعی بر جو اخلاقی و عملکرد ادراک‌شده تأثیر مستقیم و معنادار دارد (96/1≤ t)؛ اما تأثیر مستقیم جو اخلاقی و تأثیر غیرمستقیم مسئولیت اجتماعی بر عملکرد ادراک‌شده معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: مدیران و مربیان می‌توانند از طریق اتخاذ سیاست‌های مربوط به ارتقاء مسئولیت اجتماعی بازیکنان بر جو اخلاقی و عملکرد ادراک‌شده آن‌ها تأثیر مثبت بگذارند.
Objective: The aim of this study was to investigate the relationship between social responsibility and ethical climate with perceived sport performance of volleyball players.
Methodology: The research method used was descriptive and correlational. The population sample of this research work was the volleyball players of the North Khorasan province who attended the club matches in 2014-2015 (N = 216), and all the players were selected as the sample. The data was collected with three questionnaires including social responsibility adjusted (Carroll, 1979) with 19 items and 5 dimensions, ethical climate (victor & Cullen, 1987) with 26 items and 6 dimensions, and perceived team performance (Glenn, 2003) with 6 items in a range of 5-point Likert (1= very low, 5= very much). To analyze the data, the Pearson's correlation and Path analysis were used.
Results: The results obtained showed that social responsibility had a significant and direct effect on the ethical climate and perceived performance but it did not have a significant and direct effect on the ethical climate and an indirect effect on the perceived performance.
Conclusion: Managers and coaches can affect the ethical climate and perceived performance positively through taking social responsibility promoting policies.
خلاصه ماشینی:
سقوط معيارهاي رفتاري در محيط هاي ورزشي، پژوهشگران را واداشته تا به دنبال مبناهاي نظري در اين رابطه بوده تا بتوانند مسير مناسب اجراي آن را فراهم سازند؛ لذا يکي از دغدغه هاي مديران ورزشي در سطوح مختلف ، چگونگي ايجاد بسترهاي مناسب براي ورزشکاران است تا آن ها با حس مسئوليت و تعهد کامل نسبت به رشته خود به فعاليت پرداخته و اصول اخلاقي حاکم بر ورزش را رعايت کنند و عملکرد مطلوبي را از خود نشان دهند.
اهميت اين تحقيق از آنجا آشکار ميشود که با شناسايي عوامل و متغيرهاي تأثيرگذار بر عملکرد که در مجموع به موفقيت تيم ها ميانجامد، مديران و مسئولان تيم ها ميتوانند اين متغيرها را در برنامه ريزي براي مشارکت هر چه بيشتر ورزشکاران و در نتيجه انسجام و اتحاد تيمي لحاظ نموده ، به بهبود عملکرد تيم ها کمک نمايند تا بتوانند در سطح شهر يا استان به فعاليت پرداخته و به اهداف تيمي و اجتماعي خود دست يابند؛ همچنين ، از آنجاييکه تيم هاي ورزشي داراي پتانسيل زيادي جهت تاثيرگذاري هستند و به عنوان الگوهايي براي افراد در جامعه شناخته ميشوند و در قبال جامعه خود مسئول اند؛ ميتوانند با بروز اعمال و رفتارهاي مناسب ، به اشاعه اخلاق در جامعه و حرکت به سمت تعالي کمک کنند.
جدول ٢- آمار توصيفي متغيرهاي تحقيق متغير ميانگين انحراف استاندارد عملکرد ادراک شده 3/77 0/66 جو اخلاقي 3/33 0/35 مسئوليت اجتماعي 3/27 0/48 يکي از مواردي که پيش از به کارگيري تحليل مسير بايد در نظر داشت ، فرض نرمال بودن داده هاي پژوهش است ؛ زيرا چنانچه توزيع داده هاي پژوهش تفاوت زياد و معناداري با توزيع نرمال داشته باشد، نتايج تحليل هاي آماري بياعتبار خواهد بود.
(
, 
, 
)
