چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی خودمهارگری اسلامی در رابطة بین سبک‌های دلبستگی و صمیمیت زناشویی در دانشجویان و طلبه‌های شهر قم است. طرح پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی و تحلیل مسیر است. بدین منظور 306 نفر از جامعة آماری دانشجویان و طلبه‌های متأهل شهر قم به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌های خودمهارگری اسلامی رفیعی هنر، سبک‌های دلبستگی کولینز و رید و صمیمیت زناشویی اولیا پاسخ دادند. محاسبات آماری لازم به منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در دو سطح «توصیفی» و «استنباطی» انجام شد. برای سنجش رابطة دوگانة متغیرها از روش آماری همبستگی پیرسون و برای آزمون نقش واسطه‌ای متغیر خودمهارگری اسلامی، از چارچوب نظری بارون و کنی و روش تحلیل مسیر در نرم‌افزار LISREL استفاده شد. نتایج نشان داد میان خودمهارگری اسلامی و سبک دلبستگی ایمن با صمیمیت زناشویی، رابطة مثبت و معناداری وجود دارد و رابطة سبک‌های دلبستگی اضطرابی و اجتنابی با صمیمیت زناشویی، منفی و معنادار است. آزمون تحلیل مسیر نشان داد هریک از سبک‌های دلبستگی، هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم و از طریق خودمهارگری اسلامی، صمیمیت زناشویی را تبیین می‌کند. این یافته‌ها به‌خوبی نقش واسطه‌ای خودمهارگری اسلامی را در رابطه میان سبک‌های دلبستگی و صمیمیت زناشویی نشان می‌دهد و می‌تواند اطلاعات مناسبی را به مشاوران و روان‌شناسان خانواده ارائه کند.
This study aims to investigate the mediatory role of Islamic self-control considering the connection between attachment styles and marital intimacy among university and seminary students in Qom. The applied research method is descriptive based on correlation and path analysis type. Hence, the statistical population was selected according to the stratified random sampling method including 306 individuals from married seminary and university students in Qom. The individuals answered the questionnaires of Rafiei Honar Islamic Self-Control as well as Collins and Reed Attachment Styles and Marital Intimacy of Parents. In order to analyze the data at both "descriptive" and "inferential" levels, necessary statistical calculations were performed. Pearson correlation method was used to measure the dual relationship between variables. Baron and Kenny’s theoretical framework and path analysis method in LISREL software were also used to assess the mediating role of Islamic self-control variable. The results indicated that there is a positive and significant connection between Islamic self-control and secure attachment style with marital intimacy, whereas the connection between styles of anxious and avoidant attachment with marital intimacy is negative and significant. Path analysis test indicated that each of the attachment styles, both directly and indirectly and through Islamic self-control, explains marital intimacy. Furthermore, these findings illustrate the mediating role of Islamic self-control in the relationship between attachment styles and marital intimacy which can provide family counselors and psychologists with relevant information.
(
, 
, 
)
