چکیده:
مقاله پیشرو تحت عنوان پیشگیری و پیگیری تخریب اماکن مذهبی شیعی باتوجه به پرونده بودای بامیان میباشد. چرا که امروزه، به خاطر توجه فراوان جامعه بینالمللی به حقوق فرهنگی، اماکن فرهنگی مورد احترام جوامع هستند و هرگونه اقدامی علیه این اماکن مردود دانسته میشود. هدف از مقاله حاضر این میباشد که چطور با ظرفیتهای موجود در قوانین و عرفهای بینالمللی و با الگوگیری از پرونده بامیان، میتوان روند حفاظت از اماکن مذهبی شیعی را بهبود بخشید. برای رسیدن به این هدف، نیاز است ابتدا به بررسی اهمیت حفاظت از اماکن فرهنگی در نزد جامعه بینالملل پرداخته شود. روش بکار برده شده در این مقاله توصیفی-تحلیلی میباشد. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که؛ حفاظت از تمام میراث فرهنگی بعنوان یک ارزش جهانشمول در دنیای امروز شناخته میشود و باتوجه به اینکه بیشک اماکن مذهبی دارای وصف فرهنگی هستند، حفاظت از اماکن مذهبی امری مورد توجه بسیار است. بنابراین، اماکن مذهبی شیعی دارای ارزش والایی برای حفاظت است.
خلاصه ماشینی:
کشورهای عضو این کنوانسیون از تعهد متقابل خود بهرهمند میشوند تا با اجرای اقدامات زیر، میراث فرهنگی را از عواقب درگیریهای مسلحانه احتمالی مصون نگه دارند: - انجام اقدامات حفاظتی در زمان صلح، مانند تهیه فهرست موجودی، برنامهریزی اقدامات اضطراری برای محافظت در برابر آتشسوزی یا فروریختن سازه، آمادهسازی برای انتقال اموال فرهنگی منقول و یا پیشبینی مناسب برای حفاظت در جای خود و تعیین مسئولان صالح برای حفاظت از اموال فرهنگی؛ - احترام به اموال فرهنگی واقع در قلمرو خود آنها و همچنین در قلمرو سایر کشورهای عضو با پرهیز از هرگونه استفاده از اموال و محیط اطراف آن و یا وسایل مورد استفاده برای محافظت از آن برای مقاصدی که احتمال دارد هنگام مخاصمات مسلحانه آن را در معرض تخریب یا آسیب قرار دهد و پرهیز از هرگونه اقدام خصمانه علیه چنین اموالی؛ - بررسی امکان ثبت تعداد محدودی پناهگاه، مراكز باستانی و سایر املاك غیرمنقول فرهنگی كه از اهمیت بسیار زیادی در ثبت جهانی املاك فرهنگی تحت حمایت ویژه برخوردار هستند تا حفاظت ویژهای از این اموال به عمل آید؛ - بررسی امکان علامتگذاری برخی از بناهای مهم و بناهای تاریخی با نشان متمایز کنوانسیون؛ - ایجاد واحدهای ویژه در میان نیروهای نظامی که مسئولیت حفاظت از اموال فرهنگی را به عهده دارند؛ - مجازاتهای نقض کنوانسیون؛ - تبلیغ گسترده کنوانسیون در بین عموم مردم و گروههای هدف، مانند متخصصان میراث فرهنگی، ارتش یا نهادهای اجرای قانون.