چکیده:
زنده نگهداشتن فرهنگ عمومی بهگونهای که قابلیت رقابت در عرصههای بینالمللی را داشته باشد، خود مبتنی بر کیفیت نظام دانشگاهی و نظم درونی آن است. همچنین روزآمدکردن نظام ارزشی جامعه در چارچوب زمانی و مکانی خاص آن، تا حدودی بستگی به نظام دانشگاهی، تولیدات علمی و اشاعه آن در سطح کلان جامعه دارد . از دهه 1960 به بعد دانشگاهها در کنار انتقال دانش به دانشجویان، عهدهدار تولید دانش و پژوهش و تحقیق در زمینههای علمی و اجتماعی نیز گردیده و عهدهدار مسئولیتهای اجتماعی در حوزههای فرهنگی گردیدند. با توجه به اینکه تجارب کشورهای موفق درزمینه فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی در آموزش عالی، میتواند در ساماندهی مؤثرتر و کارآمدتر این نوع فعالیتها در نظام دانشگاهی کشور ما به خدمت گرفته شود مقالهی حاضر با هدف پاسخگویی به این سؤال انجام شده است که نحوه سیاست فرهنگی در دانشگاههای نمونه این تحقیق چه قلمروهایی را دربرمیگیرند و چگونه سازماندهی میشوند؟ برای انتخاب دانشگاههای نمونه، براساس فهرست رتبهبندی دانشگاهها، سه دانشگاه استنفورد، شیکاگو و ییل از حوزه آمریکای شمالی و کانادا و دو دانشگاه آکسفورد و منچستر از حوزه اروپا انتخاب شدند. برنامههای مورد اجرا در پنج دانشگاه در حوزههای فرهنگی، هنری،اجتماعی و عامالمنفعه بهتفصیل بررسی و گزارش شدند و در انتها پیشنهادات کاربردی محقق ارائه شده است.
Upholding general culture for international competition requires a qualified higher education system and an internally systematic order. Rather, by relying on higher education, scientific production and distribution it is possible to update social value system in a given time and space at social macro level. From 1960s onwards, besides their task of transferring knowledge, universities became involved in knowledge production and research in various scientific and social fields, and even grew as socially responsible entities in the cultural sphere. Considering the fruitful socio-cultural experiences of Higher education in foreign countries and their critical impact for our academic organization, the current article is determined to explore the modality of cultural policy, administration and scope adopted by the sample universities under study. Based on ranking criteria, we selected Stanford, Chicago and Yale universities from North America and Canada, and Oxford and Manchester universities from Europe. The academic programs in different fields of culture, arts, community and public welfare were examined for each university. The paper ends with some practical suggestions.
خلاصه ماشینی:
با توجه به اينکه تجارب کشورهاي موفق در زمينه ٔ فعاليتهاي اجتماعي و فرهنگي در آموزش عالي ، مي تواند در ساماندهي مؤثرتر و کارآمدتر اين نوع فعاليت ها در نظام دانشگاهي کشور ما به خدمت گرفته شود مقاله حاضر با هدف پاسخگويي به اين سؤال انجام شده است که نحوه سياست فرهنگي در دانشگاه هاي نمونه اين تحقيق چه قلمروهايي را دربر مي گيرند و چگونه سازماندهي مي شوند؟ براي انتخاب دانشگاه هاي نمونه ، براساس فهرست رتبه بندي دانشگاه ها، سه دانشگاه استنفورد، شيکاگو و ييل از حوزه آمريکاي شمالي و کانادا و دو دانشگاه آکسفورد و منچستر از حوزه اروپا انتخاب شدند.
فعاليت هايي که در چارچوب اين پروژه انجام مي شوند شامل مشارکت در توسعه پايدار، ارائه واحد درسي رايگان در علوم انساني ، آموزش به دانش آموزان مدارس شيکاگو درزمينه ٔ مهارت هاي کلامي ، سخنوري و فراهم آوردن فضاي رقابت علمي ميان دانش آموزان مي شود.
همچنين مرکز هاس بورس هاي آمـوزشي به دانشجويان ارائه مي کند شامل : بورس فعاليت هاي 22- Activities Fair 23- Haas Center For Public Service 24- Stanford College Prep 25- Study-Work For Social Services 26- Public Service Leadership Program 27- Community Based Research Fellowship «فصل تابستان »٢٨ که به شکل کار با يک سازمان غيرانتفاعي و خدمت رساني در زمينه هايي نظير مراقبت هاي بهداشتي ، مبارزه با فقر، تأمين مسکن براي نيازمندان ، دفاع از حقوق مهاجران و افراد بي خانمان انجام مي شود.