چکیده:
پیوند میان دانشگاه و صنعت از دیرباز جزء دغدغههای سیاستگذاران بینالمللی بوده است. هدف پژوهش حاضر شناسایی و طراحی الگویی، برای کارکردهای پژوهشی دانشگاهها، در راستای صنعتیاری، است. این پژوهش، به لحاظ روش گردآوری دادهها، در زمرۀ پژوهشهای ترکیبی قرار میگیرد. بخش کیفی پژوهش از مجرای مصاحبۀ باز و هدفمند با هجده تن از خبرگان علمی و صنعتی فراهم شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادههای کیفی از فرایند سهمرحلهای کدگذاری باز محوری و انتخابی استفاده شد. براساس نتایج بهدستآمده در این بخش، سیزده مؤلفه و شصتوچهار معیار شناسایی شد. در بخش کمّی پژوهش نیز، بهمنظور تعیین میزان اهمیت هریک از معیارهای بهدستآمده در بخش کیفی، از روش دلفی فازی استفاده شد. درنهایت، پس از تجزیهوتحلیل دادهها، الگوی پیشنهادی در قالب چهار بعد اصلی، سیزده مؤلفه و چهلوشش معیار بیان شد. چهار بعد اصلی الگو عبارتاند از: سیاستگذاری پژوهشی، نظامهای تشویقی پژوهشی، زیرساختهای حمایتی پژوهشی و ارزیابی بروندادهای پژوهشی. در پایان، در راستای بهبود وضعیت فعلی دانشگاههای کشور از منظر یاریرسانی به صنعت پیشنهادهایی ارائه شده است.
خلاصه ماشینی:
١. مقدمه امروزه ، توجه به تجاريسازي تحقيقات دانشگاهي، کارآفريني دانشگاهي و ارتباط دانشگاه و صنعت ، به طور چشمگيري، افزايش يافته است )& Muscio ;٢٠١٧ ,Visser &Kruss ٢٠١٤ ,Vallanti(.
ازاين رو، دانشگاه ها زماني در مسير خدمت به توسعه و پويايي کشور قرار ميگيرند که دانش و تخصص خود را در توليدات صنعتي متجلي سازند و در راه تحقيق و پژوهش براي پاسخگويي به نيازهاي صنايع و نيازهاي جامعه گام هاي جدي بردارند (باقرينژاد، ١٣٨٧).
در کشورهاي پيشرفته يا کشورهايي که داراي موفقيت ها و پيشرفت هاي بزرگ صنعتي در جهان هستند همکاريهاي علمي و پژوهشي بين دانشگاه و صنعت ساختار و نظام قانونمند و رسمي دارد (درويشي و ديگران ،٨٨:١٣٨٨).
ازاين رو، پژوهش حاضر درصدد بررسي ويژگيهاي کارکرد پژوهشي دانشگاه ها است و ميکوشد، از منظر خبرگان صنعتي و دانشگاهي، درجهت صنعت ياري، الگويي جامع براي دانشگاه هاي کشور ارائه دهد.
عليرغم اينکه پژوهش ، به عنوان کارکرد اصليآموزش عالي،درهمه جامطرح است وتوافق عموميدرموردآن وجوددارد،تعدادنسبتا کمي از دانشگاه ها براي پايش اين کارکرد و نيز به حداکثررساندن آن ، سياست هاي ويژه اي اتخاذ کرده اند (٢٠٠٥ ,Healey &Jenkins ).
امين مظفري و شمسي (١٣٩٠)، به نقل از ديدس و ديگران ، بيان ميکنند که عضو هيئت علمي عامل سازماني اصلي در هر نوع تلاش ، در عرصۀ فناوري، در دانشگاه ، است ؛ زيرا به واسطۀ فعاليت هاي پژوهشي او است که فناوريهاي داراي قابليت بهره برداري افزايش مييابد.
شناسايي مؤلفه هاي ارتباط صنعت و دانشگاه با رويکرد تجاريسازي نتايج تحقيقات در بين مطالعات انجام شده در ايران .
Developing Research Culture in Philippine Higher Education: Perspectives of University Faculty.