چکیده:
توانمندسازی زنان از پرمباحثهترین اصطلاحات در دهههای گذشته است و در بسیاری از زمینهها از آن استفاده میشود. دراینبین ازآنجاکه مهمترین مرحلهی توانمندسازی نقطه آغاز آن است و این نقطه در درون افراد وجود دارد، توانمندسازی باید از تغییر فکری و نگرشی فرد آغاز شود که از آن با عنوان توانمندسازی روانشناختی یاد میشود. بر این اساس، پژوهش حاضر در تلاش است که ابتدا مفهوم کلی توانمندسازی روانشناختی را از ادبیات موضوع استخراج نماید و سپس وضعیت توانمندی روانشناختی زنان شهر سنندج را در مقایسه با مردان مورد بررسی قرار دهد. برای دستیابی به این هدف، چهار شاخص منبع کنترل، عزتنفس، خودکارآمدی و قدرت چانهزنی انتخاب شده و با استفاده از مطالعات و دادههای کتابخانهای و همچنین ابزار پرسشنامه به تعداد 384 مورد اطلاعات مورد نیاز جمعآوری گشته است. نتایج پژوهش نشان میدهد که شکاف عمیقی میان زنان و مردان شهر سنندج در شاخصهای منبع کنترل، عزتنفس و قدرت چانهزنی وجود دارد و با توجه به شاخصهای عنوانشده توانمندی روانشناختی زنان شهر سنندج در مقایسه با مردان در سطح پایینتری قرار دارد.