چکیده:
انسان شهرنشین با زندگی روزمره در فضای ساخته شده خود، فرصت گذران اوقات فراغت و گردش را در طبیعت از دست داده و در اندک فرصتهای پیش رو معذوریت مسافت و زمان، کمتر مجال گردش در دل طبیعت را به او داده است. این مسئله در کلانشهرهای بزرگ از جمله تهران بحرانی تر بوده چرا که فضاهای طبیعی گردشگری و گذران اوقات فراغت اطراف شهر دستخوش رقابت نیروها و گروههای مختلف اقتصادی شده و تنگناهای بسیاری در این عرصه به وجود آمده است. پارک و دریاچه چیتگر (خلیج فارس) در لبه کناری بافت شهر تهران، فرصت ارزندهای برای شهروندان و گردشگران وضع کرده تا اوقات فراغت خود را در فضای شبه طبیعی سپری نمایند. لکن به دلایل مختلف این مجموعه نتواسنته است از تمام ظرفیتهای خود برای جذب بازدید کننده و گردشگر بهره ببرد. هدف پژوهش حاضر مدلسازی ساختاری عوامل موثر بر کشش گردشگران به جاذبه مصنوعی مذکور است. این پژوهش که ماهیتی کاربردی دارد با روش تحلیلی ـ توصیفی با ابزار پرسشنامه محقق ساخته، عوامل اقتصادی، اجتماعی، دسترسی و کیفیت محیطی را بر بهبود و گسترش گردشگری پارک و دریاچه چیتگر را بررسی مینماید. حجم نمونه پژوهش با استفاده از فرمول کوکران 185 پرسشنامه محاسبه گردید و برای استنباطهای علمی از مدلسازی معادلات ساختاری، آزمون T و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. نتیجه پژوهش حاکی از آن است که عوامل اجتماعی با ضریب رگرسیونی 0. 93 وp–value برابر 0. 002 بیشترین اثر را بر جذب گردشگران و بازدید کنندگان از این جاذبه را دارا میباشند.
Urban man-made space their everyday life, leisure opportunities and lost circulation in nature and few opportunities ahead excuse distance and time, less space is circulating in nature. This is in large metropolises, including Tehran was more critical because of tourism and leisure, natural spaces around the city undergoes an arms race and various economic groups and bottlenecks in this area, there have been many. One of the ways out of the crisis phenomena artificial tourist by nature, largely urban phenomena that are close to nature. Park and Lake Cheetgar(Persian Gulf) tissue in the lateral edge of Tehran, has imposed a valuable tool for citizens and tourists to spend their leisure time in natural-like atmosphere. The aim of this study structural modeling the factors affecting artificial gravity is pulling tourists. This is the nature of the use of descriptive analysis, through questionnaires socio-economic factors, access and environmental quality to improve and expand the park and Lake Cheetgar examined. The sample size was calculated using a sample of 185 questionnaires and scientific implications of structural modeling, T test and Spearman correlation coefficient was used. . The results suggested that social factors r = 0.93 significance level of 0.002 greatest impact on attracting tourists and visitors to have this attraction.
خلاصه ماشینی:
فصلنامۀ علمي ـ پژوهشي گردشگري و توسعه ، سال ششم ، شمارة ١١، تابستان ٩٦ صفحۀ ١٦٨-١٤٩ مدل سازي ساختاري عوامل مؤثر بر جذب گردشگران به پديده هاي گردشگري مصنوعي (مورد مطالعه : پارک و درياچۀ چيتگر تهران ) 1 رسول حيدري سورشجاني تاريخ دريافت : ١٣٩٦/٠٢/٠٩ تاريخ پذيرش : ١٣٩٦/٠٦/٠٤ چکيده انسان شهرنشين ، با زندگي روزمره در فضايي که خود ساخته ، فرصت گذران اوقات فراغت و گردش در طبيعت را از دست داده و در اندک فرصت پيشِ رو، محدوديت هاي مسافت و زمان کمتر مجال گردش در دل طبيعت را به او داده است .
شاخصهاي موردمطالعه شاخص هاي به کاررفته در اين پژوهش ، با بررسي تحقيقات انجام شده در هر زمينه ، استخراج و انتخاب شد: 154 ـ شاخص هاي اقتصادي: افزايش اشتغال در بخش خدمات ، افزايش درآمد، افزايش اشتغال در بخش گردشگري، افزايش فرصت هاي شغلي (ابراهيم نيا سماکوش ، ١٣٩٢: ٢٦؛ جعفر صالحي، ١٣٩١: ٦٦-٦٨ و خاني و همکاران ، ١٣٩١: ١٢١)، افزايش سرمايه گذاري، کارآفريني و تنوع فرصت هاي شغلي (شربتي، ١٣٩٤: ٥١)؛ ـ شاخص هاي اجتماعي : امنيت (صديقي و حسني، ١٣٩٢)، جذابيت فعاليت هاي اجتماعي، چندکارکردي بودن فضا و فعاليت هاي ورزشي (نيک بين و کرمي، ١٣٩١: ١٥٣؛ ٢٠٠٦ ,handy)؛ ـ شاخص هاي دسترسي : حمل ونقل ، خدمات پارکينگ ، کيفيت معابر، دسترسي امن و صحيح (محمدي و چنگلوايي، ١٣٩٢: ٢١؛ احدنژاد روشتي و صالحي ميشاني، ١٣٩١: ١٠٣)؛ ـ شاخص هاي کيفيت محيطي: آرامش محيط ، فضاي سبز مطلوب ، مبلمان شهري، محوطۀ بازي کودکان ، امکانات ورزشي و اقامت گاه هاي موقت (ضرابي و اسلامي پريخاني، ١٣٩٠؛ وارثي و صفرآبادي ؛ سلماني شيک و همکاران ، ١٣٩٤).