چکیده:
هدف از پژوهش بررسی اثر 4 هفته فعالیت ورزشی صبحگاهی و مصرف چای سبز بر شاخصهای چاقی در مردان چاق بود. 384 مرد چاق بهعنوان آزمودنی در این پژوهش شرکت داشتند. آزمودنیها به 4 گروه فعالیت ورزشی (96n=)، مصرف چای سبز (96n=)، مصرف چای سبز و فعالیت ورزشی (96n=) و گروه کنترل (96n=) تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل 4 هفته و هر هفته 3 جلسه فعالیت ورزشی (10 دقیقه گرم کردن، 30 دقیقه فعالیتهای ریتمیک هوازی و 10 دقیقه سرد کردن) بود. همچنین، چای سبز، روزانه 3 وعده و به مقدار 3 گرم چای خشک در 200 میلیلیتر آب توسط آزمودنیهای گروههای مصرف چای سبز- و مصرف چای سبز و فعالیت ورزشی خورده شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمونهای تی وابسته، تحلیل واریانس یکطرفه و بونفرونی استفاده شد. آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد تفاوت معناداری بین سن، قد، وزن و BMI آزمودنیهای 4 گروه، قبل از شروع مطالعه وجود نداشت (05/0p>). آزمون تی وابسته نشان داد در گروههای فعالیت ورزشی و مصرف چای سبز و فعالیت ورزشی، وزن و ترکیب بدن در مقایسه با گروه کنترل در حد معناداری کاهش داشت (05/0≥P) که بیشترین کاهش در گروه مصرف چای سبز و فعالیت ورزشی دیده شد. میتوان گفت خوردن چای سبز بهتنهایی نمیتواند تأثیر معناداری بر بهتر شدن شاخصهای چاقی داشته باشد اما، فعالیت ورزشی بهتنهایی این قابلیت را دارد. همچنین، اگر هر دو مداخله (مصرف چای سبز و فعالیت ورزشی) باهم اعمال شود، تأثیری زیادتری خواهند داشت.
AbstractThis study aimed to investigate the effects of 4 weeks of morning exercise and green tea consumption on obesity indices in obese men. In this study, 384 obese men participated as subjects, who were divided into 4 groups, which were divided into groups: exercise (n=96), green tea (n=96), green tea and exercise (n=96), and control group (n=96). The training protocol was was 3 sessions per week for 4 weeks, each session consisting of 10 min of warm-up, 30 min of rhythmic aerobic activity, and 10 min of cooling down. Also, green tea was ingested 3 servings daily in the amount of 3 g of dry tea in 200 ml of water by the subjects of the two groups of green tea consumption, and green tea and exercise. Dependent t-test, one-way analysis of variance, and Bonferroni were used to analyze the data. The results showed that there was no significant difference between age, height, weight, and BMI of the 4 groups before the study (p>0.05). Additionally, in the two groups of exercise, and green tea and exercise, body weight and body composition decreased significantly compared to the control group (P≥0.05), which showed the greatest decrease in the group of consumption of green tea and exercise. It can be concluded that drinking green tea alone can not have a significant effect on improving obesity indicators. However, sports activity alone had this capability. Moreover, the greatest benefit will be observed once consuming green tea is accompanied by exercise.
خلاصه ماشینی:
آزمون تحليل واريانس يک طرفه نشان داد تفاوت معناداري بين سن ، قد، وزن و BMI آزمودني هاي ٤ گروه ، قبل از شروع مطالعه وجود نداشت (٠٠٥ واژه هاي کليدي : شاخص توده بدن ، تمرين ، چاي سبز، اضافه وزن ، صبحگاه ١ .
نتايج کار آن ها نشان مي دهد خوردن کاتچين همراه با فعاليت ورزشي هوازي باعث کاهش نسبت تبادل تنفسي و افزايش استفاده از چربي ها هنگام فعاليت شده است (ايچي نوز و همکاران ، ٢٠١١).
همچنين ، حقيقي و همکارانش ٥ (٢٠١٥) گزارش کرده اند مصرف چاي سبز و فعاليت هوازي باعث بهتر شدن ترکيب بدن و افزايش اکسايش در افراد مبتلا به اضافه وزن و چاقي مي شود.
نتايج اين آزمون نشان داد که BMI و وزن در گروه فعاليت ورزشي و چاي سبز بيشترين کاهش معنادار را داشتند (٠٠٥≤P).
(به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل ١- تغييرات BMI در چهار گروه *= تفاوت معنادار درون گروهي (به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل ٢- تغييرات وزن بدن در چهار گروه *= تفاوت معنادار درون گروهي نتيجه گيري هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر ٤ هفته فعاليت ورزشي صبحگاهي و مصرف چاي سبز بر شاخص هاي چاقي در مردان چاق بود.
مهم ترين نتيجه پژوهش حاضر اين بود که اثر مصرف چاي سبز و فعاليت ورزشي بيشترين مقدار کاهش وزن را ايجاد کرد.