چکیده:
زمینه و هدف: امروزه رفتار خوب یا بد پلیس میتواند نماد خوبی و بدی حاکمیت در جامعه باشد. بر این اساس در سالهای اخیر رویکرد پلیس در فرایند دادرسی و کشف جرایم بر منع استفاده از خشونت و بهرهمندی از روشهای علمی قرار گرفته است. باوجود این، باید مواظب بود که مأموران پلیس در برخورد با متهمان مرتکب اِعمال خشونت نشوند. عواملی که ممکن است در بروز خشونت دخالت داشته باشند به سه دستة فردی، درونسازمانی و برونسازمانی تقسیم میشوند. هدف این مقاله احصای عوامل درونسازمانی مؤثر بر احتمال بروز خشونت پلیس و راهکارهای پیشگیری از آن است.
روش: این پژوهش از نظر نوع کاربردی و از نظر روش انجام توصیفی ـ پیمایشی است. جامعه آماری آن تعداد 1200 نفر از دو گروه کارکنان و فرهیختگان انتخاب شدند. تعداد نمونه با استفاده از از فرمول کوکران 270 نفر و با شیوه نمونهگیری تصادفی طبقهای نظاممند از هر دو گروه انتخاب شدند. گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محققساخته صورت گرفت. قبل از توزیع پرسشنامه، اعتبار و پایایی آن مورد ارزیابی و تأیید قرار گرفت.
یافتهها: مهمترین یافته پژوهش بیانگر آن است که تفاوت نظرهای دو گروه کارکنان و فرهیختگان با اطمینان 99 درصد معنادار است و از بین عوامل درونسازمانی مؤثر در احتمال بروز خشونت، احتمال فشارهای غیرمنطقی سلسلهمراتب برای بالابردن آمار کشف جرم، در رتبه اول، احتمال کمبود نیرو و فشار کاری زیاد در نتیجه این کمبود، در رتبه دوم و کمتوجهی احتمالی در استفاده از نیروهای متخصص برای کشف علمی جرایم در نتیجه این کمبود، در رتبه سوم اهمیت قرار دارند.
نتیجهگیری: نتایج بهدست آمده از تجزیه و تحلیل دادهها نشان میدهد که دسته اول از پاسخگویان یعنی کارکنان، عوامل درونسازمانی را بهمیزان 56.50 درصد و دسته دوم یعنی فرهیختگان آن را بهمیزان 72.10 درصد در احتمال بروز خشونت پلیس در فرایند دادرسی مؤثر میدانند. در مجموع هر دو گروه، عوامل درونسازمانی را بهمیزان 61.50 درصد در احتمال بروز خشونت مؤثر میدانند. بنابراین ضرورت دارد که مسئولان ستادی و اجرایی پلیس در سیاستگذاریها به عوامل درونسازمانی که ممکن است موجب بروز خشونت پلیس شود توجه ویژه داشته باشند و برای پیشگیری از بروز چنین عواملی برنامهریزی کنند.
خلاصه ماشینی:
يافته ها: مهم ترين يافته پژوهش بيان گر آن است که تفاوت نظرهاي دو گروه کارکنان و فرهيختگان با اطمينان ٩٩ درصد معنادار است و از بين عوامل درون سازماني مؤثر در احتمال بروز خشونت ، احتمال فشارهاي غيرمنطقي سلسله مراتب براي بالابردن آمار کشف جرم ، در رتبه اول ، احتمال کمبود نيرو و فشار کاري زياد در نتيجه اين کمبود، در رتبه دوم و کم توجهي احتمالي در استفاده از نيروهاي متخصص براي کشف علمي جرايم در نتيجه اين کمبود، در رتبه سوم اهميت قرار دارند.
جدول ٢: تأثير احتمال فشارهاي غيرمنطقي سلسله مراتب براي کشف جرم بر احتمال بروز خشونت پليس در فرايند دادرسي پاسخگويان خيليکم کم متوسط زياد خيليزياد جمع فراواني %٠,٠ ٥ ٢٤ ٥٣ ١٠٢ ١٨٤ کارکنان درصد ٠,٥% ١,١%١٢,٠%٣١,٠%٥٥,٤%١٠٠,٠% فراواني %٠,٠ ٢ ١٥ ٣٥ ٣٤ ٨٦ فرهيختگان درصد %٠,٠ ٢,٣%١٧,٤%٤٠,٧%٣٩,٥%١٠٠,٠% فراواني %٠,٠ ٧ ٣٩ ٨٨ ١٣٦ ٢٧٠ جمع درصد %٠,٠ ٢,٦%١٤,٤%٣٢,٦%٥٠,٤%١٠٠,٠% بر پايه داده هاي جدول (٢ )مي توان گفت : بيش از ٨٣ درصد از گروه کارکنان و بيش از ٧٩ درصد از گروه فرهيختگان احتمال فشارهاي غيرمنطقي سلسله مراتب براي بالابردن آمار کشف جرم را در بروز خشونت پليس در فرايند دادرسي در حد زياد و خيلي زياد مؤثر مي دانند.
15,155 با توجه به نتايج آزمون تحليل واريانس ديدگاه هاي دو گروه کارکنان و فرهيختگان درخصوص تأثير عوامل درون سازماني بر احتمال بروز خشونت پليس در فرايند دادرسي ، مي توان گفت که آزمون اف با احتمال بيش از ٩٩ درصد معني دار است .